Page 52 - Konu Özetleri TYT Türkçe
P. 52
YAZIM KURALLARI 3
8. Her iki kelimesi de -dı (-di / -du / -dü, -tı / -ti / -tu dedikodu, kaptıkaçtı, oldubitti, uçtuuçtu, biçerdöver,
/ -tü) belirli geçmiş zaman veya -r /-ar /-er geniş göçerkonar, konargöçer, okuryazar, uyurgezer, yüzerge-
zaman eklerini almış ve kalıplaşmış bulunan birleşik zer vb.
kelimeler bitişik yazılır:
9. Somut olarak yer bildirmeyen alt, üst ve üzeri söz- ayakaltı, bilinçaltı, akşamüstü, ayaküstü, gerçeküstü,
lerinin sona getirilmesiyle kurulan birleşik kelimeler ikindiüstü, olağanüstü, öğleüzeri, suçüstü, yüzüstü; akşa-
bitişik yazılır: müzeri, ayaküzeri vb.
10. İki veya daha çok kelimenin birleşmesinden oluş- Alper, Birol, Gülnihal, Gülseren, Şenol, Varol; Abasıya-
muş kişi adları, soyadları ve lakaplar bitişik yazılır: nık, Adıvar, Atatürk, Gökalp vb.
11. İki veya daha çok kelimeden oluşmuş il, ilçe, Çanakkale, Acıpayam, Pınarbaşı, Şebinkarahisar, Be-
semt vb. yer adları bitişik yazılır: şiktaş, Kabataş vb.
12. Şehir, köy, mahalle, dağ, tepe, deniz, göl, ırmak, Akşehir, Eskişehir, Suşehri, Batıkent, Konutkent, Ko-
su, çay vb. kelimelerle kurulmuş sıfat tamlaması ve rukent, Uludağ, Kocatepe, Karadeniz, Kızılırmak, Yeşilır-
belirtisiz isim tamlaması kalıbındaki yer adları bitişik mak vb.
yazılır:
13. Kişi adları ve unvanlarından oluşmuş mahalle, Abidinpaşa, Bayrampaşa, Davutpaşa, Gazi Osmanpa-
meydan, köy vb. yer ve kuruluş adlarında, unvan ke- şa (mahalle), Ertuğrulgazi (ilçe), Kemalpaşa (ilçe) vb.
limesi sonda ise gelenekleşmiş olarak bitişik yazılır:
14. Ara yönleri belirten kelimeler bitişik yazılır: güneybatı, güneydoğu, kuzeybatı, kuzeydoğu
15. Dilimizde her iki ögesi de asıl anlamını koruduğu hâlde yaygın bir biçimde gelenekleşmiş olarak bitişik
yazılan kelimeler de vardır:
a. Baş sözüyle oluşturulan sıfat tamlamaları: başağırlık, başbakan, başçavuş, başeser, başhekim,
başhemşire, başyazar vb.
b. Bir topluluğun yöneticisi anlamındaki başı sözüy- aşçıbaşı, binbaşı, çarkçıbaşı, çeribaşı, elebaşı, usta-
le oluşturulan belirtisiz isim tamlamaları: başı, yüzbaşı vb.
c. Ağa, baba, bey, efendi, hanım, nine vb. sözlerle ağababa, ağabey, beyefendi, efendibaba, hanımefen-
kurulan birleşik kelimeler: di, paşababa vb.
ç. Biraz, birçok, birçoğu, birkaç, birkaçı, birtakım, herhangi, hiçbir, hiçbiri belirsizlik sıfat ve zamirleri de
gelenekleşmiş olarak bitişik yazılır.
16. Ev kelimesiyle kurulan birleşik kelimeler bitişik bakımevi, basımevi, doğumevi, gözlemevi, huzurevi,
yazılır: öğretmenevi, polisevi, yayınevi vb.
17. Hane, name, zade kelimeleriyle oluşturulan birle- çayhane, dershane, kahvehane, beyanname, kanun-
şik kelimeler bitişik yazılır: name, seyahatname, amcazade vb.
18. -zede ile oluşturulmuş birleşik kelimeler bitişik depremzede, afetzede, selzede, kazazede vb.
yazılır:
19. Farsça kurala göre oluşturulan sözler bitişik âlemşümul, cihanşümul darıdünya, ehlibeyit, erkânı-
yazılır: harp, gayrimenkul, gayrimeşru vb.
52 MEBİ KONU ÖZETLERİ TÜRKÇE - TYT