Page 7 - Finansal Okuryazarlık

FİNANSAL
OKURYAZARLIK

TEMEL KAVRAMLAR

BANKA: Mevduat veya başka yollarla tasarruf sahiplerinden topladığı veya elde ettiği sair fonları, kendi hesabına ödünç verme, iskonto
etme gibi yollarla kullanmayı faaliyet konusu yapan, mevzuatın aradığı şartlara göre kurulan finans kurumudur.
BİREYSEL EMEKLİLİK: Bireylerin geleceklerini garanti altına almak için bankalar veya çeşitli finans kurumları aracılığıyla yaptıkları tasarruf olarak ifade
edilmektedir.
BORSA: Borsa genel olarak, devlet denetimi altında alım satım işlemlerinin gerçekleştirildiği piyasa, olarak ifade edilmektedir.
BÜTÇE: Devletin, bir kuruluşun, bir aile veya bir kimsenin gelecekteki belirli bir süre için tasarladığı gelir ve giderlerinin tümü olarak ifade
edilmektedir.
DÖVİZ: Ülkeler arası ödemelerde kullanılabilecek para, çek, poliçe vb. her türlü ödeme aracı veya yabancı ülke parası olarak ifade edil-
mektedir.
EKONOMİ: İnsanların yaşayabilmek için üretme, ürettiklerini bölüşme biçimlerinin ve bu faaliyetlerden doğan ilişkilerin bütünü, iktisat olarak
tanımlanmaktadır. Bir başka ifadeyle bu ilişkileri inceleyen bilim dalı, iktisat olarak ifade edilmektedir.
FATURA: Fatura, İtalyancadan Türkçeye geçmiştir. TDK faturayı; satılan bir malın cinsini, miktarını ve fiyatını bildirmek için satıcının alıcıya
verdiği hesap pusulası olarak tanımlamaktadır.
FİNANS: TDK, finans kelimesini "para, mal ve mali işler" şeklinde tanımlamaktadır.
FON: Belirli bir iş için gerektikçe harcanmak üzere ayrılıp işletilen para, kaynak olarak tanımlanmaktadır. Bir kuruluşun mali kaynakları-
nın tümünün göstergesi olarak da ifade edilebilir.
GELİR: Bir kimseye veya topluluğa belli zamanlarda, belli yerlerden gelen para, varidat olarak ifade edilmektedir. Bir başka tanım ise bir
ekonomik birimin belli bir süre içinde kazandırdığı aylık, kira vb. getiri, varidat, irat olarak tanımlanmaktadır.
GİDER: TDK 'ye göre gider kelimesinin iki farklı anlamı bulunmaktadır. İlki harcama, sarfiyat olarak ifade edilmiştir. İkinci anlamı ise temel
ihtiyaçları karşılamak için ödenmesi gereken para olarak tarif edilmektedir.
HİSSE SENEDİ: Anonim şirketlerin sermayesinin belli bir kısmını temsil eden, ilgili yasa şartlarına uygunluğu onaylanmış ve bu doğrultuda dü-
zenlenmiş kıymetli evraklardır.
KREDİ: TDK sözlüğünde "Borç ödemede güvenilir olma durumu, ödünç alınan veya verilen mal, para" olarak ifade edilmektedir.
MEVDUAT: Belli bir süre sonunda veya istenildiğinde çekilmek üzere bankalara faizle yatırılan para, tevdiat.
PARA: Devletçe bastırılan, üzerinde değeri yazılı kâğıt veya metalden ödeme aracı, nakit olarak ifade edilmektedir.
SİGORTA: Aynı türden tehlikeyle karşı karşıya olan kişilerin, kuramların, prim adı verilen belirli bir miktar para ödemesi yoluyla toplanan
fonların, sadece o tehlikenin gerçekleşmesi sonucu zarara uğrayanların zararını karşılama amacıyla hasar öncesi duruma getirmek
amacıyla kullanılan bir ekonomik düzenlemedir.
TAHVİL VE BONO: Tahviller, devletin veya özel şirketlerin ödünç para almak için çıkardığı borçlanma araçlarıdır. Eğer tasarruflar en geç bir yıl içinde
geri alınmak üzere ödünç verilmişse adı bono, bir yıldan daha uzun bir süre sonra geri alınmak üzere ödünç verilmişse adı tahvil olur.
TASARRUF: Genel ve basit anlamı ile tasarruf gelirin tüketime harcanmayan kısmı olarak tanımlanmaktadır.
TÜKETİCİ: Mal ve hizmetlerden yararlanan, satın alıp kullanan, tüketen kimse, müstehlik, üretici karşıtı olarak tanımlanmaktadır.
YATIRIM: Günlük hayatta yatırım, kâr amaçlı olarak ekonomik değerlerin bir işe yönelmesidir.
ZORUNLU DEPREM SİGORTASI: Bir doğa olayı olan depremin vereceği zararlara karşı alınan önlem kapsamında yapılan bir sigortadır.

7