Page 44 - Sosyal Bilimler Liseleri Oku-Yorum Yazı-Yorum Projesi Öğrenci Seçkisi
P. 44
Neylerdi koyunlar ne yer onlar, ne içerdi?
Mehmed ölüverse kim o mahsûlü biçerdi?
Düşler gariban validesinden, onu özler…
Saç okşayacak şefkati bol bir eli gözler…
“Annem!” der o aktıkça kan al çizmelerinden,
Ağlar ne zaman koklasa ak yazmalarından…
Gah yâri gelir aklına hasretle dolardı…
Gözyaşları taş, toprağı sellerce sulardı…
Mehmed düşünür ben ne için harbe tutuştum?
Kimdir bu gevurlar, ne dilerler de çatıştım?
Dağlarda koyunlar kaçışır kurdu görünce,
Ölmek ya da kalmaktaki çizgi ne de ince…
Bir an bile çıkmazdı zihinden köyü, yurdu,
Gördükçe gevur leşkeri, özler idi kurdu!
Bir durdu düşündü, bu gevurlar ne mi ister?
Aysız gecelerdeki hayallerimi ister!
Annem ve yavuklum ve köyüm var bu hayalde,
Mescidlerim orda, evim orda, o mahalde!
Kimmiş bu gevur yurda tecâvüz edecekmiş!
Geçsin şu Çanakkale’yi, durmaz, gidecekmiş!
Gelsin de zehir eyleyeyim son seferini!
Gelsin de bi’ görsün yiğit İslam neferini!
Gümbürtü patırdar ve hücum emri gelince,
“Allah!” diye haykırmada askerler ölünce…
Bir kurşun isabet ediverdi ciğerinden…
Kan kustu o Mehmed, kalakaldı, ve derinden
Çekti bi’ nefes dolmadı ciğerleri, güldü…
Sessizce “nasip…” dedi, tebessüm ile öldü…
Mehmed de şehîd oldu bu toprakla karıştı…
Ruhu uçarak Cennet-i Âlâ’ya erişti…
42
