Page 256 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 256

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 12          126

             5. ÜNİTE> Tiyatro     Kazanım A.3.5: Metindeki olay örgüsünü belirler.
             Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi  Alan Becerileri: Okuma Becerisi

             Etkinlik İsmi                     Olayların Birbirine Etkisi                             25 dk.
             Amacı      Metindeki olayların ve durumların birbirleriyle etkileşimini neden-sonuç ilişkisi bağlamında açıklayabilme.            Bireysel


              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyunuz. Metinden hareketle soruları cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                                      Son Tren
               (…)

               (Evde. Radyoda hafif bir müzik.)
               KADlN: Birdenbire neye sustuk böyle? (Sessizlik.) Hilmi!
               KOCASI: Ne var?

               KADlN: Niçin konuşmuyoruz?
               KOCASI: Bilmem?

               KADlN: Demin ne güzel konuşuyorduk.
               KOCASI: Her şey bir yerde bitiyor.
               KADlN: Ama yine başlayabilir.

               KOCASI: Havamızı yitirdik.
               KADlN: Neden?
               KOCASI: Araya zaman girdi, sessizlik girdi.

               KADlN: Daha neler! Başka şeylerden açalım.
               KOCASI: Mum da bitmek üzere. Bu ikincisi, son.
               KADlN: Ne olur mum biterse? Hem niçin yakmıyoruz lambayı?

               KOCASI: Yakma! Mumun gölgesine bak, yan gölge. (Kısa sessizlik.) Büyük olayların gölgesi önceden
               düşer yola…. Böyle bir mısra vardı, ama kimin, unuttum. Bir şey biteceğine yakın gölgesi büyüyor,
               ikindi güneşleri gibi. Uzuyor, geriliyor, sonra birden yok oluyor. Ameliyatların eşiğinde hastaların du-
               rumu. Ameliyat salonuna girerlerken korkuları son raddeyi bulmuştur. Sonra birden korku da, ümit
               de silinir ve başlar boşluk.

               KADlN: Mum alevinin son çırpınışları seni yine duygulandırdı. Bırak da yakayım elektriği!
               KOCASI: Hayır, karanlıkta daha iyi.
               KADlN: Perdeyi açsam, dışarının aydınlığı da yeterdi.

               KOCASI: Açma! Ben aydınlıktayım, görüyorum. Şu radyoyu da kapat!
               KADlN: Peki! Sofrayı toplamayayım mı?

               (Müzik kesilir.)
               KOCASI: Acelen ne? Saat daha on bile olmadı; son tren gitsin hele.
               (…)

                                                                                 Behçet Necatigil, Son Tren




                                                                                                   255
   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261