Page 260 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 260

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 12          128

             5. ÜNİTE> Tiyatro     Kazanım A.3.6: Metindeki şahıs kadrosunun özelliklerini belirler.
             Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi  Alan Becerileri: Okuma Becerisi

             Etkinlik İsmi                   Eyvah, Repliğimi Unuttum!                                20 dk.
                        Tiyatro metinlerinde yer alan şahıs kadrosuna tiyatro oyunundaki görevlilerin dâhil edilmesinin oyuna             Bireysel
             Amacı
                        katkısını ifade edebilme.
              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyunuz. Metinden hareketle soruları cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                                 Ballar Balını Buldum
               (…)

               (Sahnede uzun bir siyah eteklik, mor bir kadife ceket (beli oturmuş) giymiş bir kadın (30-35) vardır. Ba-
               şında mor çiçekli, kocaman iğneli bir şapka. Elinde sapı zincirli bir gümüş çanta. Açılmamış, farbelalı bir
               şemsiye. Yanında, frak giymiş kır sakallı bir adam (40-45) kolalı gömlekli, siyah boyun bağlı, bastonlu. Bu
               ikisi bir parkın sıralarından birinde oturuyor. Benzer giyimli başka bir kadın ayakta, bir erkek ise yakın
               bir ağaca dayanmış, başı açık, şapkası elinde. Etrafta suflör, kondüvit, reji asistanı gibi dolaşan gönüllüler
               ve rejisör. Gözlüğünü alnına kaldırmış, elinde cetvel, telaşlı ve sinirli…)
               REJİSÖR — (Öfkeli, sert, sabırsız) Evet, devam edin! Devam, devam, devam… (Sanatçılar provaya
               devam eder.)
               (…)
               1. ERKEK — İyisi mi siz de benim gibi yapın, hiçbir şeye inanmayın, güvenmeyin. Yoksa kafanız pa-
               çavraya çevrilir.
               2. KADIN — Bence de öyle. Siz de inanmamakla çok iyi ediyorsunuz.
               2. ERKEK — (Güler) Bakın, kafanız nasıl da yerli yerinde.

               1. ERKEK — İnsanın uygarca yaşamasını sağlayan bütün bu şeyler insanlığı öyle değiştirdi ki… Artık
               tanıyabilene aşk olsun. (Rejisörde çok belirgin öfke alametleri)

               1. KADIN — Bu değişiklik… Ay, neydi? Pardon unuttum. (Elini saçlarına götürür, dudağını ısırır.)
               SUFLÖR — Bu değişiklik pek de iyi olmadı, ne güzel söylediniz.

               1. KADIN — (Birlikte tekrarlar, hatırlamıştır.) Bu değişiklik… Pek de iyi olmadı. Ne güzel söylediniz.
               1. ERKEK — Biz kabul etsek de, etmesek…
               SUFLÖR — (Sözünü keser.) Yine de bir ilerleme var, biz kabul etsek de, etmesek de…

               1. ERKEK — (Tekrarlar.) Yine de bir ilerleme var. Biz kabul etsek de etmesek de…
               2. KADIN — Etsek de, etmesek de…
               2. ERKEK — Ne demek oluyor şimdi bu? (Rejisör yumruklarını sıkar.)

               2. KADIN — Tekste böyle bir soru yok.
               2. ERKEK — Soruyu ben sordum.
               1. ERKEK — Ne demek ben sordum? Şaşırtma insanı.

               REJİSÖR — Devam! Devam! Saçmalamayın. Saçmalıyorsunuz.
               1. KADIN — (İsyan) Biz değil, oyun saçmalıyor.
               REJİSÖR — Sana fikrini soran oldu mu? Sen oyununa bak.

               SUFLÖR — Biz çocukken…



                                                                                                   259
   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265