Page 262 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 262

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 12          129

             5. ÜNİTE> Tiyatro     Kazanım A.3.7: Metindeki zaman ve mekânın özelliklerini belirler.
             Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi  Alan Becerileri: Okuma Becerisi

             Etkinlik İsmi             Sözcükler Yönümüzü Bulmada Anahtardır                          20 dk.
             Amacı      Sözcükler yardımıyla tiyatro metninde kullanılan zaman ve mekân hakkında çıkarımlarda bulunabilme.            Bireysel


              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyunuz. Metinden hareketle soruları cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                                      Tombala
               (Bir oda. Sağ dipte bir kapı. Mutfağa açılır. Geride dar, uzun bir pencere. Solda bir başka kapı. Odanın
               bütün eşyası eski, yıpranmış. Pencerede yeşili solmuş bir perde. Altındaki dantel perde ise bir zamanlar
               övünülecek denli güzelmiş. Şimdi sararmış, yer yer dökülmüş.)
               YAŞLI KADIN: (Çocuksu, ince bir sesle konuşur.) İkimiz mi oynayacağız?
               YAŞLI ERKEK: (…) Ya ne yapacağız?

               YAŞLI KADIN: İki kişiyle hiç tadı olmaz.
               YAŞLI ERKEK: Oynamayı sen istedin!
               (…)
               YAŞLI KADIN: Mahmut. Niye hiç mektup yazmıyor?
               YAŞLI ERKEK: Yazdı ya.

               YAŞLI KADIN: Kaç ay oldu. Belki daha çok.
               YAŞLI ERKEK: İşi var, gücü var. Hasta mı baksın, mektup mu yazsın?

               YAŞLI KADIN: Gelin de yazmıyor. Giderken, sen hiç kaygılanma anne, Mahmut yazmasa da ben
               yazarım, diyordu. Nerde hani?

               YAŞLI ERKEK: Arka arkaya üç çocuk. Seni mi düşünsün?
               (…)
               YAŞLI KADIN: (Çabucak masaya döner.) Ee, niye oynamıyoruz peki? Ben kartlarımı dizdim bile.

               YAŞLI ERKEK: Dört kartla oynamam.
               YAŞLI KADIN: Öyleyse üçer kartla oynayalım.
               YAŞLI ERKEK: Numaraları yavaş yavaş çek ama.

               YAŞLI KADIN: (Yerine oturur.) Dün nasıldı? Yavaş çekmedim mi?
               YAŞLI ERKEK: Dün yavaş çektin ama, önceki gün…
               YAŞLI KADIN: Sen de çok geç şey ediyorsun.

               YAŞLI ERKEK: Olmaz. Böyle oynamam.
               YAŞLI KADIN: Eee, ama sen de!..

               YAŞLI ERKEK: Oynamam tabii. Kartları seçmişsin gene.
               YAŞLI KADIN: Seçmedim öyle geldi.
               (…)
               YAŞLI ERKEK: (Kartlarından birini kadının önüne atar.) Öf be! Al! Daha bir kere bununla oynamak
               kısmet oldu da sanki!



                                                                                                   261
   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267