Page 16 - Türk Dili ve Edebiyatı 9 | 6.Ünite

6. Ünite

Gelin — Şimdi (Alkol ocağını yakar) Şimdi pişiririm!..

Kaynana — Eee? Hadi anlat!.. Merakta bırakma insanı...
Görümce — Taşlıktaki minderin üstüne oturmuşum...

Kaynana — Hayırdır inşaallah!..
Gelin — Taşlıktaki minderin mi?

Görümce — (Burun kıvırarak) Sözümü kesme! Taşlıktaki minderin!..
Kaynana — Ee? Ben anlarım! Yarıda kesme! Hadi anlat!..

Görümce — Taşlıktaki minderin üstüne oturmuşum! Saçlarımı çözdüm, taramaya başladım. Bi-
zim iki yüzlü tarakla...

Kaynana — Saç taramak hazırlıktır! Yola çıkacaksın! Sonra?
Görümce — (Kurumlu. Geline nispet vererek) Artık orasını bilmem! Ne gördümse onu anlatıyorum!..

Gelin — (Hasetle) Ona bakarsan ben de yola çıkacağım!..
Kaynana — (Geline) Sen sus şimdi! Araya laf sokuşturma! (Görümceye) Sonra evlâdım?

Görümce — (Hatırlamaya çalışarak) Ha! Tam saçlarımın ucunu ayırırken tarak çat diye ortasından
ikiye kırılmaz mı?!.. Bir parçası elimde kaldı, bir parçası saçımda!.. Şaşırdım kaldım!..

Kaynana — Maşallah maşallah! (Nazar çatlatır) Tu tu tu tu!..
Görümce — Ne dersin anneciğim, rüyamı hayra yorsam mı?

Kaynana — Senin rüyanın yorulacak yeri mi kalmış a kızım! Hayır! Baştanbaşa hayır!.. Çok,
çok, çok iyi bir rüya görmüşsün! Sakın yüreğini bozma! Sakın aklına kötü bir şey getirme!..

Görümce — (Saf) Vallahi ne gördümse onu anlattım!.. Kendimden bir kelime ekledimse öğ-
leye sağ çıkmayayım?
Kaynana — Aa! İnanmaz mıyım kızım? Boş yere yemin etmesene!..

186