Page 135 - DESEN 10
P. 135

5. ÜNİTE                                                                       MODELDEN DESEN ÇİZİMLERİ


            5.1.2. Figürde Oran ve Orantının Tarihsel Gelişim
                     Süreci

            Oran-Orantı nedir?
            Oran-orantı, bir figürü oluşturan bölümlerin birbirleriyle ve figürle olan bü-
            yüklük, nicelik veya derece bakımından ölçü ilişkisidir. Bir figürün kendisi ile
            bölümlerinin kıyaslanmasından doğan bağıntıya verilen isimdir.
            Türkçede oran-orantı veya nispet; Fransızca bir bütünün parçası anlamına
            gelen proporsiyon, Latincede “Proportio’’ kelimesinden türemiştir. Propor-
            siyon; nesnelerin uzunluk, genişlik ve derinlik gibi ayırt edici karakteristik
            özeliklerini inceleyen aynı zamanda iki nicelik arasındaki nispet, eşitlik ve uy-
            gunluğunu gösteren bir terimdir.
            İnsan vücudundaki ideal oranları veren ölçü sistemine kanon denmektedir.
            Her kanonun bir birim ölçüsü vardır. Bu birim ölçüye de modül denilmektedir.
            Sanatçılar proporsiyonların incelenmesi için iki ölçü metodu geliştirmişlerdir.
            Metotta beden alt ve üst olarak ikiye bölünür. İkiye bölünen bedenin ortası
            bulunur. Sonra beden dörde bölünür. Ortaya çıkan bölümler birbiriyle ve bü-
            tünle kıyaslanır. Bu metodu Antik sanatçılar ve Leonardo da Vinci kullanmıştır.
            İkinci metotta parçadan bütüne doğru gidilir. Parçalar çoğaltılarak bütün be-
            lirlenir. Mısırlı sanatçıların uyguladığı bu metotta figürün boyu, ayak uzunlu-
            ğu veya elin orta parmak uzunluğu toplanarak elde edilir.



            Antik Mısır sanatında oran-orantı
            Antik Mısırlı sanatçılar yaptıkları insan resimlerinde
            ölçü olarak ayak uzunluğunu kullanmışlardır. “Eski
            Mısır Kanonu” diye bilinen bu proporsiyonda boy,
            önce 6 daha sonra 7 ayak uzunluğu olarak saptan-
            mıştır. Daha sonra yeni kanonda ölçü birimi olarak
            elin orta parmak uzunluğu seçilmiş ve boya oranı
            1,19 olarak belirlenmiştir. Figürler 19 adet yatay
            çizgi arasına veya kare kutucuklara çizilmiş, ayak
            uzunluğu 3 kare içinde gösterilmiştir (Görsel 5.2).
            Antik Yunan sanatında oran-orantı
            İnsan vücudu çiziminde somut kural ve ölçüler
            koyan ilk sanatçılar Myron (Miron), Parnasius (Par-
            nasus) ve Zeuksis (Zeuksis), daha sonra MÖ 5.
            yüzyılda yazdığı “Kanon” adlı kitabıyla ünlenen
            Polykleitos (Polikleytos)’tur. Polykleitos’un kura-
            mında, modül olarak el genişliği seçilmiştir. Ona
            göre baş yüksekliğinin boya oranı 1/8, yüz yüksek-
            liğinin boya oranı ise 1/10’dur. Bu ölçüyle yapılan
            çalışma örneklerinden biri de “Doriforos (Dorifo-
            ros)” heykelidir.                              Görsel 5.2:  Mısır kanonu, Komisyon


                                                                                                    133
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140