Page 62 - MÜZE EĞİTİMİ 12
P. 62
Görsel 2.49: Müze-i Hümayun (İstanbul Arkeoloji Müzesi), İstanbul
Avusturya’yı kapsayan gezisinde müzelerle de ya-
kından ilgilenmiştir. Sultanın yurda döndükten son-
ra müze konusundaki girişimleri Türk müzeciliğinin
gelişimine hız kazandırmıştır (Görsel 2.49).
1872 yılında Ahmet Vefik Paşa, müze müdürlüğü-
ne Alman Dr. Philiph Anton Dethier’i (Filip Enton
Detiyır) getirmiş, onun döneminde de müzeye ka-
zandırılan eser sayısı artmıştır. Yine bu dönemde
arkeolojik kazıların ve araştırmaların denetlenmesi
ve yurt dışına eski eser çıkarılabilecek yerlerin tes-
pit edilmesi için yetkililere bilgi verilmiştir. Çünkü o
dönemde yurt dışından gelen arkeologların aldık-
ları izin belgeleri ile ülkenin birçok yerinde kazılar
yaptıkları ve eserlerin bir kısmını da gizlice ülke sı-
nırları dışına çıkarttıkları belirlenmiştir.
1874 yılında 36 maddelik Asar-ı Atika Nizamna-
mesi (Eski Eserler Tüzüğü) yayımlanmış ve arkeo-
loji okulu açılmak istenmiştir (Görsel 2.50). Nizam-
name ile arkeoloji çalışmaları belli bir düzene girmiş
ve eser kaçakçılığı yapanlara belli cezalar getirilir-
ken müzeye eser getirenler ödüllendirilmiştir.
Müzeye kazandırılan eserler Aya İrini’deki Müze-i
Hümayuna sığmayınca arkeolojik eserlerin yer
Görsel 2.50: Büyükçekmece Angurya Çiftliği’nde aldığı Mecma-i Asar-ı Atika denilen kısmı Çinili
bulunan Sultan Süleyman sikkelerinin Müze-i Köşk’e taşınmıştır. 1880 tarihinde açılan bu müze,
Hümayunda sergilenmesi ve bulanlar hakkında
Eski Eserler Nizamnamesi’ne göre işlem yapılması Aya İrini’de oluşturulan koleksiyonun gerçek an-
hakkındaki belge lamda müzeye dönüştüğü yer olmuştur.
60
60 Müze Eğitimi
