Page 124 - MÜZE EĞİTİMİ (seçmeli 9,10,11 ve 12. sınıflar)

MÜZE EĞİTİMİ MÜZECİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİM SÜRECİ

1872’de müze müdürlüğüne Alman Dr. Philiph Anton Dethier’i (Filip Enton
Detiyır) getiril miş, onun döneminde de müzeye kazandırılan eser sayısı art-
mıştır. 1874’te 36 maddelik Asar-ı Atika Nizamnamesi (Eski Eserler Tüzüğü)
yayımlanmış, arkeoloji çalışmaları belli bir düzene girmiş ve müzeye eser ge-
tirenler ödüllendirilmiştir.

1880’de Çinili Köşk’ün restore edilerek Müze-i Hümayun olarak açılmasıyla
başlayan süreç, Osman Hamdi Bey’in çabalarıyla bilimsel bir kimlik kazana-
rak Harbiye Askerî Müzesi’nin temelini oluşturmuştur. II. Abdülhamit döne-
minde, Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk güzel sanatlar akademisi olan Sanayi-i
Nefise Mektebi açılmıştır (1883).

Osman Hamdi Bey’in, Müze-i Hümayun’a müze müdürü olarak atanmasın-
dan sonra, bugünkü anlamda Türk müzeciliği başlamıştır (1881).
Kazılarda ele geçirilen yeni eserler için yeni bir mekân arayışı doğmuş; müze
olarak tasarlanan ilk bina, Mimar Paul Vaullary’ye yaptırılmıştır. 1891’de
“Müze-i Hümayun” adıyla açılan müze, bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji
Müzesi’dir.
1914’te İmparatorluk’un evkaf kurumlarındaki eserleri seçilerek, bugünkü
Türk ve İslam Eserleri Müzesi’nin temelini oluşturan Evkaf-ı İslamiye Müzesi,
Süleymaniye Camii’nin imaretinde açılmıştır. Özellikle Osman Hamdi Bey’in
müze müdürlüğü zamanında çıkarılan 1884 ve 1906 yılı Asar-ı Atika nizam-
nâmelerinin, Osmanlı Devleti'nin tarihî eserler üzerindeki mülkiyetinin kaza-
nılmasına ve yapılan başarılı bilimsel çalışmaların müzeciliğin meşru bir alan
olarak görülmesine önemli katkıları olmuştur. Dolayısıyla bu dönem müze-
ciliğin kurumsallaşmaya başlayıp, meşrulaştığı bir dönemdir. Ayrıca Bahriye
(Denizcilik) Müzesi (Görsel 3.35), PTT Müzesi, Mekteb-i Tıbbiye Müzesi kurul-
muş, Konya ve Bursa’da Müze-i Hümayun’un şubeleri açılmıştır.

Görsel 3.35: Deniz Müzesi, İstanbul

122