Page 254 - SANAT ESERLERİ ANALİZİ 12
P. 254

Eser Bilgisi

            Bu resim Beydaba’nın yazdığı Kelile ve Dimne isimli eserden bir
            sahneyi konu almaktadır. Konu, bir gün tilkinin biri ormana gitmiş.
            Orada rüzgârın sesiyle gümleyen ağaca asılı bir davul görmüş.
            Tilki sine sine davulun yanına yaklaşmış. Dokunmuş, ‘hayli iri’
            diye aklından geçirmiş. Ellerini üzerinde gezdirmiş, aynı zaman-
            da yağlı ve telli olduğuna hükmetmiş. İçini yarmış, bomboş ol-
            duğunu anlayınca aklınca şöyle fikir yürütmüş: ‘Demek ki en kof
            şey, sesi en yüksek ve gövdesi en büyük olan şeydir.

                                                                             Görsel 4.67 (a)
            Çözümleme
            Beydaba’nın Kelile ve Dimne isimli eserinden Kurnaz Tilki öykü-
            sünün resmedildiği resimde sanatçı metinde anlatıldığı gibi tilkiyi
            bir ağacın dalında önünde duran davulu tutup incelerken inceler-
            ken betimlemiştir. Koyu renk çimenlik zeminde geçen olay çeşitli
            renkte çiçek ve taşlarla desteklenmektedir. Zeminde çok çeşitli
            renkte  kanatlarıyla  irice  bir  horoz  başını  tilkiye  doğru  çevirmiş
            bakmaktadır. Kahverengi gövdeli ağacın dallarındaki tilki önünde
            duran davulu incelemektedir. Doğal doku sanatçı tarafından tüm
            yüzeyde kullanılmıştır. Dikey ve yatay eksenler renk ile verilirken
            derin bir perspektif bu tür resimlerde görülmez.


            Yorumlama

            Kelile ve Dimne adlı eserde anlatılan Kurnaz Tilki öyküsüne bağ-  Görsel 4.67 (b)
            lı kalınarak yapılan bu resim belge değeri taşımaktadır. Yazarın
            anlattığı satırları kendince yorumlayan sanatçı metinde olmayan
            çiçek, taş gibi doğa elemanlarını da resme ekleyerek zenginlik
            kazandırmıştır.  Koyu  zemin  üzerinde  açık  mavi  gökyüzü  zıtlık
            oluşturarak  dikkati  tilkiye  yoğunlaştırır.  Daire,  dikdörtgen,  kare
            gibi geometrik formlar ağaç, taş ve çiçek gibi nesneler üzerinden
            verilmiştir.
            Sembolik anlamlar içeren metni görsele dönüştüren sanatçı ça-
            lışmasında doğanın zenginliklerine başvurarak anlamı güçlendir-
            miştir.

            Yargı

            Edebiyat tarihinde bilinen bir eseri resimleyen sanatçı öncelikle
            anlatılanlara bağlı kalmak zorunda olduğundan metinde anlatı-
            lan nesne ve figürleri, çalışmasının yüzeyine izleyicinin kolaylıkla
            görebileceği  ve  anlayacağı  biçimde  yerleştirmiştir.  Bu  nedenle
            sanatçı çalışmasını biçimci kuramı dikkate alarak resmetmiştir.












                                                                              Görsel 4.67 (c)


                                                                            SANAT ESERLERİ ANALİZİ    251
   249   250   251   252   253   254   255   256   257   258   259