Page 210 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11

STRÜKTÜR

Strüktürde Perspektif

Doğada yer alan her varlık, içinde bulunduğu mekânın ürünüdür. Mekânın algılanmasında çizgi, biçim, pers-
pektif, ışık-gölge ve renk temel elemanlardır. Bir nesnenin yön, büyüklük, uzaklık gibi özelliklerinin algılanması
ise mekân algısı ile gerçekleşir. Mekân kavramı, espas, derinlik, uzay, alan, perspektif gibi kavramların karşılığında
da kullanılabilir. Perspektif, bir nesnenin, insanın veya mekânın kompozisyon elemanları araçlarıyla derinlik duy-
gusu uyandıracak şekilde biçimlendirme yöntemidir. Sanatta yanılsama 15.yy.da Leonardo da Vinci’nin perspektifi
bulmasıyla başlamıştır.
Üç boyutlu en, boy, derinliği olan bir nesneyi bir yüzey üzerinde çeşitli çizgisel anlatım yolları ile resimleme
yöntemine perspektif denir. Perspektif, üç boyutlu cisimleri iki boyutlu bir düzlem üzerinde göstermek için kulla-
nılan bir yöntemdir. Üç boyutlu sanatlarda renk ve çizgiden çok biçim yapıları ön plandadır.
Perspektif; boyutları hakkında bilgi sahibi olduğumuz yapıların arka plana yerleştirilmesi ile gözden uzaklaşan
nesnelerin, oran dahilinde küçüldüğünü kabul eder. Bu biçimlerin ölçekli bir biçimde birim tekrarına uğradığı du-
rumlarda da strüktür yapının ortaya çıktığı görülür (Görsel 5.21, 5.22).

Görsel 5.21: Prizma perspektifleri, Ozan Oğuzhan Durak

Görsel 5.22: Habitat 67, 1967, Kanada

207