Page 100 - PİYANO 11
P. 100

PİYANO 11


                                                    KAYNAKÇA


              Aktüze, İ. (2004). Müziği anlamak müzik sözlüğü. Pan Yayıncılık.
              Aktüze, İ. (2004). Müziği anlamak, 4. cilt. Pan Yayıncılık.
              Aydoğan, S. ve Özgür, Ü. (2002).  Müziksel işitme okuma eğitimi ve kuramı. Sözkesen Matbaa.
              Bayrak Akyıldız. H. (Ed.). (2016). Charles czerny piyano forte okulu. Nobel Akademik Yayıncılık.
              Beyer, F. (1895). Vorschule im klavierspiel op. 101. Edition Peters.
              Buonamici,  G.  (Ed.).  (1986).  Carl  czerny  practical  method  of  beginners  on  the  pianoforte  op.  599.
                    Publisher G. Schirmer, Inc.
              Çimen, G. ve Ercan, N. (2002). Piyano albümü. Arkadaş Yayınları.
              Czerny, C. (1892). Etudes de mecanisme op. 849. Peters Editions.
              Czerrny, C. (Ed.). (1890). Klavierwerke von j. s. bach. Leipzig.
              Dadelsen, V. G. (Ed.). (1725). Notebook for anna magdalena bach. Urtext Edition.
              Dinler, V. (2004). Düşünürlerden düşündüren özdeyişler. Berk Yayınları.
              Eyüpoğlu, İ. (1984). Atatürk’ten özdeyişler. Uygarlık Yayınları.
              Fenmen, M. (1947). Müzikçinin el kitabı. Müzik Ansiklobedisi Yayınları.
              Fenmen, M. (1947). Piyanistin kitabı. Akba Yayınları.
              Feridunoğlu, L. (2014). Müziğe giden yol genç müzisyenin el kitabı. İnkılap Yayınevi.
              Finizio, L. (Ed.). (2010). Duvernoy 25 studi facili e progressive per pianoforte op. 176. Edizioni Curci.
              Gültek, B. (Editör), Czerny 100 Alıştırma Opus 599 (1. Basım ), Epilog, Ankara, 2008.
              Hacıev, P. (2005). Temel müzik teorisi. Pan Yayıncılık.
              Hanon, C. L. (1986). Hanon Il piansta virtuoso 60 esercise. Pozzoli.
              Hodeir, A. (2002). Müzikte türler ve biçimler. Pan Yayıncılık.
              Hogwood, C. (Ed.). (1983).  Louis claude daquin pieces de clavecin. Faber Music Limited.
              İlyasoğlu, E. (1998). Çağdaş türk bestecileri. Pan Yayıncılık.
              İman, Y. (2006). Piyano metodu. Arkadaş Yayınları.
              Klee, L. (Ed.). (1931). Sonatinas for the piano, book I. New York.
              Levent, N. (1991). Piyano için on parça. Levent Müzikevi.
              Millî Eğitim Bakanlığı. (2016). Güzel sanatlar lisesi öğretim programı 9, 10 ve 11. sınıflar. http://mufredat.
                    meb.gov.tr/Dosyalar/201992694237240-P%C4%B0YANO%209-10-11.pdf
              Pamir, L. (1983). Çağdaş piyano eğitimi. Beyaz Köşk Yayınları.
              Say, A. (2002). Müziğin kitabı. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
              Say, A. (2010). Müzik tarihi. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
              Şentürk, K. Y. ve Boran, İ. (2015). Kültürel tarih ışığında çoksesli batı müziği. Yapı Kredi Yayınları.
              Sözer, V. (1986). Müzik ve müzisyenler ansiklopedisi. Remzi Yayınları.
              Sun, İ. (1993). Piyano için parçalar. Evrensel Müzik Evi.
              Sun, M. (2004). Çağdaş türk müziği yapıtları. Yaprak nota dizisi 7. Sun Yayınevi.
              Thompson, J. (2005).  Modern course for the piano. The Willis Music Company.
              Timuçin, A. (2004). Felsefe sözlüğü. Bulut Yayın Dağıtım.
              Tufan, S. ve Tufan, E. (2014). Piyano metodu 1. Evrensel Müzil ve Yayınevi.
              Tuğcular, E. (2003). Türkünün rengi piyano için 23 Parça. Ankara.
              Yegorova, L. ve Siroviç, R. (1974). Piyano da başlangıç eğitimi metodu. Azerbaycan Devlet Matbaası,
              Yegorova, L. ve Siroviç, R. (Ed.). (1949). Yeni başayanlar için piyano metodu. Devlet Müzik Yayınevi.











                                                            99
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104