Page 140 - TÜRK HALK MÜZİĞİ KORO 12

Duduk (düdük, Üflemeli/nefesli halk çalgılarının her tür ve çeşidini kapsayacak biçimde halk arasında
dıduk, tüdük) : yaygın kullanılan terim. Su kamışından, ağaç dalından ya da metalden yapılan birçok
çeşidi vardır.
Duvaz : Alevi-Bektaşi edebiyatının önemli türlerinden biri. On iki imamı konu edinen deyişlere
verilen isim.

F

Figür : 1) Varlıkların resimde yer alan görüntüsü ya da yontuda biçimi. 2)Dansta zincirleme
hareketlerin her biri.
Fonasyon : Özel anatomik yapılar aracığıyla seslerin çıkarılması.

G

Garmon : Akordeona benzeyen ondan daha küçük yapıda, körüklü bir çalgıdır. Tuş yerine yuvarlak
düğmeleri vardır. Akordeondan daha geniş bir ses sınırına sahiptir. Azerbaycan ve Kaf-
kasya bölgelerinin hâkim sazlarından biridir.

H

Halay : Anadolu’nun orta ve doğu kesimlerinde rastlanan sıralı ve dairesel formlu toplu oyun ve
bu oyunlara eşlik eden ezgi.
Hora : Sıra ve daire formundaki halk oyunu ve bu oyuna eşlik edilen ezgiye verilen isim. Balkan-
lardan Türkiye’ye gelen göçmenlerin oynadığı oyunlardır.
Horon : Doğu ve Orta Karadeniz’de yaygın olan bir halk oyunu ve bu oyuna eşlik eden ezgi biçimi.
Hoyrat : Türkçenin en ince söz sanatlarından biri olan cinaslı manilerden oluşan serbest tartımlı
bir ezgi türü. Elazığ ve Şanlıurfa’da yaygın olarak görülür.

K

Karşılama : En az iki veya daha çok kişinin karşılıklı oynadıkları oyun ve bu oyuna eşlik eden ezgiye
verilen isim.

M

Makam (Mu-
gam) : Bir yörenin müzik kültürü içinde yer alan belirgin tür ve biçimdeki kalıplaşmış ezgi.
Mani (mahnı) : Bağımsız kıtalardan oluşan yedili hece ölçüsüyle söylenen halk edebiyatı türü. (Türk halk
müziği repertuvarını oluşturan türkülerin önemli bir bölümü mani katarlarından oluşur.)
Mugammat : Azerbaycan yöresinde söylenen bir halk müziği türü.
Maral : Dişi geyik.

139