Page 22 - TÜRK HALK MÜZİĞİ TEORİ VE UYGULAMASI 12
P. 22
1. ÜNİTE UZUN HAVALAR
1.3. Bozlak
1.3.1. Bozlak Kavramı
Bozlak; Orta Asya’dan günümüze gelen, Yörük, Türkmen ve Avşar boylarının yaşamlarını anlatan
bir Türk halk müziği türüdür. İçinde “ağlama”, "kederle bağırma" gibi duygusal ifadelerin yer aldığı bu
müzik, o toplumlara ait acıların ve isyanın doğal bir ifadesidir.
Bozlaklar; Türk halk müziğinin ritmi serbest, özlü eserleridir. İç Anadolu’dan Güneydoğu Anadolu’ya
uzanan bozlak türü, köklü bir tarihe ve zengin bir icra kültürüne sahiptir.
1.3.2. Bozlak Formundaki Halk Ezgilerinin Makamsal Özellikleri
Ezgisel yapı olarak bozlaklar, acı ve feryadı çağrıştırdığı için “inici” bir seyir karakterine sahiptir.
Bozlakların seslendirilmesinde genellikle "Avşar ağzı" ve "Türkmen ağzı" olmak üzere iki farklı
ağız kullanılmaktadır. Avşar ağzının kullanıldığı bozlaklarda “hüseyni” ve “muhayyer” makamı
dizisi; Türkmen ağzının kullanıldığı bozlaklarda ise "muhayyerkürdi" ve "acemkürdi" makamı dizisi
kullanılmaktadır.
Tablo 1.3: Avşar ve Türkmen Ağızlarında Kullanılan Bozlaklar
BOZLAK
TÜRKMEN AVŞAR
BOZLAKLARI BOZLAKLARI
MUHAYYERKÜRDİ ACEMKÜRDİ HÜSEYNİ MUHAYYER
MAKAMI MAKAMI MAKAMI MAKAMI
Bozlak formundaki uzun havalar; Muharrem Ertaş
(Görsel 1.4), Çekiç Ali, Hacı Taşan, Neşet Ertaş,
Ekrem Çelebi gibi sanatçılar tarafından icra edilmiştir.
Görse 1.4: Muharrem Ertaş
20

