Page 11 - Konu Özetleri AYT Türk Dili ve Edebiyatı
P. 11

TÜRK DILI VE EDEBIYATIATI
                                TÜRK DİLİ VE EDEBİY


    KONU                                         ŞİİR BİLGİSİ 1
    ÖZETİ
                    AYT    AYT    AYT    AYT     AYT    AYT    AYT    AYT    AYT     AYT    AYT           AYT

                                                       ŞİİR
          •  Zengin sembollerle, ritimli sözlerle, seslerin uyumlu kullanımıyla ortaya çıkan, hece ve durak bakımından denk ve kendi
            başına bir bütün olan edebî anlatım biçimine şiir (nazım) denir.
          •  Şiir, düş gücüne ve imgeye dayanır.
          •  Şiirde ahenk ve etkileyicilik ön plandadır.
          •  Ortak zevk ve dil anlayışına sahip şairlerin ortak şekil özelliklerini, ahenk unsurlarını, imge ve temaları kullanarak
            oluşturduğu şiir anlayışına şiir geleneği denir.
          •  Şiirde konuşan, şairin sesini ve söyleyişini emanet ettiği kişi ya da varlığa söyleyici denir.
          •  Divan şairlerinin şiirlerinde kullandığı takma ada mahlas denir.
          •  Halk şiirinde âşıkların mahlas almalarına, adlarını veya mahlaslarını kullanmalarına tapşırma denir.

        NAZIM BİRİMİ
          •  Şiirde en küçük anlam bütünlüğünü sağlayan ve kendi içinde bağımsız dize topluluğudur.


        a. Dize (Mısra): Şiirin satırlarından her biridir.
                              Neler yapmadık ki şu vatan için
                              Kimimiz öldük
                              Kimimiz nutuk söyledik.  (Orhan Veli, Vatan İçin )
        Bir şiire bağlı olmayan ve başlı başına bir anlamı olan mısralara mısra-ı azade; gerek bir şiire bağlı gerek bağımsız
        olsun, öz ve güzel anlamlı mısralara mısra-ı berceste denir.
        Örnek:
        Ne ararsan bulunur derde devadan gayrı  (azade mısra)
        Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur  (berceste mısra)


        b. Beyit: İki dizeden oluşan ve anlam bütünlüğü taşıyan bölümlerdir.
        Divan şiirinde yaygın olarak kullanılmıştır.
                              Bu dünyâyı seninle sevmişim ben
                              Benim sensiz bu dünyâ nemdir ey dost
                                                           Kânî

        c. Dörtlük: Dört dizeden oluşan ve anlam bütünlüğü taşıyan bölümlerdir.
        Halk şiirinde yaygın olarak kullanılmıştır.
                              Nice sultanları tahttan indirdi
                              Nicesinin gül benzini soldurdu
                              Nicelerin gelmez yola gönderdi
                              Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm
                                                   Karacaoğlan

        ç. Bent: Üç veya üçten fazla dizeden oluşan ve anlam bütünlüğünü taşıyan bölümlerdir.
                              Yârin dudağından getirilmiş
                              Bir katre âlevdir bu karanfil,
                              Rûhum acısından bunu bildi!
                                                   Ahmet Haşim, Karanfil

        TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI - AYT                                               MEBİ KONU ÖZETLERİ       11
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16