Page 18 - Türkçeyi Etkili Kullananlar
P. 18

A             hmet Hamdi Tanpı
                                                                 AHMET HAMDİ TANPINAR

                                                                                                 (1901-1962)




                                                       Hayatı ve Eserleri


           İstanbul’da  doğmuştur.  İstanbul  Üniversitesi  Edebiyat  Fakültesini  bitirmiştir.  Liselerde,
           yüksekokullarda öğretmenlik yapmıştır. İstanbul Üniversitesi “Yeni Türk Edebiyatı” profesörlüğüne
           atanmıştır.  Milletvekilliği,  Millî  Eğitim  denetçiliği  gibi  görevlerden  sonra,  ölümüne  kadar  çalıştığı
           üniversitedeki kürsüsüne dönmüş ve 1962 yılında İstanbul’da vefat etmiştir.

           Şiirler, şiir; Abdullah Efendi’nin Rüyaları, Yaz Yağmuru, Hikâyeler öykü; Huzur, Saatleri Ayarlama Enstitüsü,
           Sahnenin Dışındakiler, Mahur Beste roman; Beş Şehir, Yaşadığım Gibi, Mücevherlerin Sırrı deneme; On
           Dokuzuncu Asır Türk Edebiyatı Tarihi araştırma ve inceleme türünde verdiği eserlerinden bazılarıdır.





                               Türkçeye Katkıları



           •   Tanpınar, büyük bir sanatkâr ve fikir adamı olmakla birlikte sanatçı kişiliği akademisyenliğinin
               önünde olduğundan Türkçe için kıymetlidir. Cumhuriyet neslinin ilk öğretmenlerindendir.

           •   Şiir, öykü, roman, deneme, makale, araştırma ve inceleme olmak üzere birçok türde eser vermiştir.
               Kendisi ve eserleri hakkında onlarca makale ve kitap yazılmış; yüksek lisans ve doktora çalışmaları
               ile ulusal düzeyde toplantılar düzenlenmiştir.
           •   Sanatçının eserlerine yurt içinde ve yurt dışında büyük ilgi gösterilerek eserleri kırk dile çevrilmiştir.

           •   Türk tarih ve medeniyetine Yahya Kemal’in açtığı pencereden bakmayı öğrenen Tanpınar’ın mâzi ile
               arasındaki bağlantıyı sağlayan unsurların başında musiki, mimari ve şiir gelmektedir. Mimariyi “millî
               hayatın koruyucusu”, şiiri ise bir tür “iç kale sanatı” olarak görmüştür.
           •   Tanpınar; On Dokuzuncu Asır Türk Edebiyatı Tarihi adlı eserini daha önceki yanlış değer yargılarını
               değiştirmek, edebiyat tarihini bilgi yığını bir kitaba çevirmemek, onu bir sanat eseri gibi yazmak,
               okuyucuda zihnî zevkler alışkanlığı geliştirmek amaçlarıyla yazmıştır.

           •   Felsefi, toplumsal meseleleri işlemesi ve kültür ögelerine romanlarında geniş yer vermesi nedeniyle
               bir “kültür romancısı” olarak değerlendirilmiştir.

           •   Sembolizme, empresyonizme varan bir belirsizlikle psikolojik anları işlemiştir. Öykü ve romanlarında
               “Tek bir insan çevresinde dünyayı toplamak” istemiş; yaşantısını, istek ve umutlarını, acı ve
               sevinçlerini eserlerine konu yapmıştır.
           •   Romanlarındaki dil, söz varlığı bakımından Türk edebiyatının en zengin örneklerindendir.
               Eserlerinde özgün benzetme ve mecazlar görülür.
           •   Kitabına aldığı şiirlerinin hepsi hece vezniyledir. Yurt sevgisi, geçmiş özlemi, sevme-sevilme isteği,
               şiirlerinde sık sık karşılaşılan motiflerdir.
           •   Seçkin, çeşitli mecazlara, düşüncelere, soyut sözcüklere geniş yer veren, kendine özgü zengin bir
               cümle yapısı vardır. Şiir diliyle nesir dili arasında kesin bir ayrılık görülmez. “Şiirde sustuğum şeyleri,
               roman ve hikâyelerimde anlatırım.” der.




      16                                    Türkçeyi Etkili Kullananlar
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23