Page 40 - RİTİM EĞİTİMİ VE HALK DANSLARI 11
P. 40

Teke yöresi halk dansları da Akdeniz ile Ege’nin güney bölümlerinde görülmektedir. Adını coğrafi
               şartlar ve sosyokültürel yaşamdan almıştır. Eşlik çalgıları arasında bağlama, cura bağlama, kabak kemane,
               kaval, sipsi, def ve el davulu vardır. Görüldüğü başlıca iller Burdur, Antalya, İçel, Isparta, Muğla (Fethiye) ve
               Afyon’dur.
                       Bu  bölgede  aynı  zamanda  özellikle  Teke  Türkmenlerinde  görülen  karakteristik  danslardan  biri
               ‘‘mengiler’’dir. Mengi, toplu ve kaşıklı hâlde oynanan danslara verilen genel addır. Eşlik çalgıları sipsi, ka-
               val, cura bağlama, bağlama, kabak kemane, def, el davulu ve benzerleridir. Görüldüğü başlıca iller Burdur,
               Isparta ve Antalya’dır.
                       Bengiler de Batı Anadolu’da oynanan ritmik ve hareketli dans türüdür. Klarnet, davul, zurna, darbu-
               ka eşlik sazlarından bazılarıdır. Görüldüğü başlıca iller, Balıkesir ve Manisa’dır.
                       İç Anadolu: Kaşıklı danslar bu bölgenin karakteristik dans çeşididir. Başlıca eşlik çalgıları; klarnet,
               bağlama, cura bağlama, darbuka, def, el davulu ve kaşıktır. Kaşıklı dansların çoğu sözlü ve eşlikli danslar-
               dır. Görüldüğü başlıca iller; Afyon, Eskişehir, Kütahya’dır.
                       Marmara: Karşılamalar bu bölgenin büyük bir bölümünde görülmektedir. En önemli özelliği karşı-
               lıklı dans edilmesidir. Eşlik çalgıları kaba zurna, klarnet, davul, keman, cümbüş, ut, darbuka ve benzerleri-
               dir. Görüldüğü illerden bazıları Edirne, Kırklareli, İstanbul, Tekirdağ ve Çorlu’dur.
                       Hora türü halk dansları da Trakya’da görülen dans türlerinden biridir. Ancak karşılamadan farkı; ho-
               raların bar ve halaylar gibi el ele ya da kol kola, disiplinli bir şekilde ve genellikle dizi şeklinde oynanmasıdır.
               Görüldüğü başlıca iller Edirne, Kırklareli, Tekirdağ ve Çanakkale’dir.
                       Çanakkale’de aynı zamanda “bengi” türü halk danslarına da rastlanmaktadır.
                       Bursa Uludağ çevresinde ve Balıkesir’de görülen, karşılıklı iki kişinin oynadığı bir dans türü olan
               “güvende”nin başlıca eşlik sazları ise klarnet ve davuldur.





                BİLGİ NOTU            İç Anadolu'da  özellikle Ankara  ve  çevresinde  özel  bir  karaktere  sahip  olan
                               ‘‘Seymen’’  danslarına  da  rastlanmaktadır.  Bu  danslar  ‘‘efe’’,  ‘‘yiğit’’  anlamına  gelen
                               ‘‘Seymen’’ kelimesinden etkilenmiştir. Seymen danslarının başlıca eşlik çalgıları bağla-
                               ma, darbuka, kaşıktır.
                                      Ayrıca ‘‘çiftetelli’’ adı altında Türkiye’nin hemen her yerinde görülen halk dansı,
                               en bilindik çeşidi ile Akdeniz’de Adana'da görülmektedir. Çiftetelli danslarının ana eşlik
                               sazları olarak bağlama, zilli def, davul, zurna, darbuka, klarnet ve keman sayılabilmek-
                               tedir.
                                      Türkiye’nin  hemen  hemen  her  yerinde Alevi-Bektaşi  topluluklarında  görülen
                               ‘‘semah/samah’’ da özel ayin ve törenlerde yaygın olarak görülen bir kültürel zengin-
                               liktir. Dans kültürümüzün çeşitliliği olarak da sayılabilmektedir (Görsel 2.16). Bu dans-
                               larda kullanılan çalgılar ise bağlama ailesinden çeşitli türlerdir. Semahlarda vurmalı
                               sazlar kullanılmamaktadır.
























        2. ÜNİTE  Seymen gösterisi                   Görsel 2.16: Türk  halk dansları (Samah)





                                                             38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45