Page 445 - Türk Dili ve Edebiyatı - 10 | Beceri Temelli

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10 217

6.ÜNİTE > Tiyatro Kazanım A.3.1: Metinde geçen kelime ve kelime gruplarının anlamlarını tespit eder.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi Sözcükler ve Söz Öbekleri 25 dk.
Amacı Parçadaki sözcük ve söz öbeklerinin anlamlarını kavrayıp bunları benzer sözcük ve öbeklerle karşılaştırabilmek. Bireysel

Yönerge Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
(Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Allah’ın Dediği Olur
(…)

HURİ — Sana bir şey olursa, tek başıma ne yaparım ben, hiç aklına gelir mi?
OSMAN — Bana bir şeycik olmaz ana, korkma.

HURİ — Bir şeycik olmazmış!
(…)
OSMAN — Elim armut toplamıyor ya benim de!
HURİ — Analar taş doğursun çocuk doğuracağına! Ölüm döşeğinde baban ne dediydi, anan sana
emanet demedi miydi? (Ağlar)
OSMAN — (Dayanamaz, anasının boynuna sarılarak) Ağlama ana, elimi kolumu bağlama ana, ba-
zen varlığın öyle destek olur ki bana, Gürpınar’da benden güçlüsü yoktur; değil Habib Ağa, tüm
köylü gelse, gözümü kırpmam; coşup coşup at süresim gelir ovalarda, havaya kurşun boşaltasım gelir.
Bazan da gücümün kaynağını kurutursun; korkulu bir iş yapmağa kalksam, kaygılarınla gözyaşlarıy-
la yoluma durursun; yüreğim gevşer, hiçbir şeyi kesmez gözüm. (Anasının yanaklarından şapır şupur
öperek) Hadi, de bakalım kimin anası bu?
HURİ — (Nazlanarak) Git git; sen unuttun beni, anan varmış yokmuş, umurunda değil artık.

OSMAN — Yalan, gözüm çıksın yalan!
HURİ — Tövbe de! Düşmanların gözü çıksın!
OSMAN — Hay Allah! Bilmem ki ne yapmalı.

HURİ — Üzme canını, Osman’ım. Gün doğmadan neler doğar.
OSMAN — Ayşe de ödlek belleyecek beni.
HURİ — Niyeymiş?

OSMAN — Ölürüm de varmam, diyor Sıska Cemal’e; paran yoksa yüreğin de mi yok, diyor. Ben
nasıl bakarım onun yüzüne, nasıl derim: seni kaçırmaktan vazgeçtim, anam razı gelmiyor, korkuyor,
baban beni vurdurur diye, iki gözüm iki çeşme. Ne der bana böyle dersem Ayşe’ye, sen ne derdin
babam sana böyle deseydi, ana?
HURİ — (Konuyu değiştirme çabasında) Osman’ım, yarıda kalan okulu tamamlasa, dişimizi sıksak
da bitirsen şu liseyi? Sonra İstanbul’a da giderdin, o yüksek okullara. O zaman kız mı yok sana, elini
sallasan ellisi.

OSMAN — Neyle, hangi parayla bitireyim okulu ana? Baba, rahmetli, sağ olaydı, belki… Hem
Ayşe’den başkasında gözüm yok benim.

(…)
Turan Oflazoğlu, Allah’ın Dediği Olur

443