Page 457 - Türk Dili ve Edebiyatı - 10 | Beceri Temelli
P. 457

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10        222

             6.ÜNİTE > Tiyatro  Kazanım A.3.3: Metnin tema ve konusunu belirler.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi                    Okuduğunu Anla ve İfade Et                         30 dk.
             Amacı     Metinde anlatılanları ve verilmek istenen düşünceleri anlayıp bunları ifade edebilmek.  Bireysel


              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                                      Pencere
                                                         I

              I. KADIN: Yanına girdim, ağlıyordu. Bir şeylerden korkmuş her hâlde.
              I. ERKEK: İkimiz de yoktuk, içlenmiştir.

              I. KADIN: Bu ilk gidişimiz değil ki!
              I. ERKEK: Fakat evde birimiz kalalım istiyor.
              I. KADIN: Yıllık iznimiz bitti. Gene de sen veya ben, onu yalnız bırakmamaya çalışıyoruz. Başka ne
              yapabiliriz?
              I. ERKEK: Dedim sana, götürelim…
              I. KADIN: Hastahane böyle hastayı almıyor, biliyorsun!

              I. ERKEK: Eh, ne yapalım, elimizden geldiği kadar biz de evde bakıyoruz. Hem hasta oldu oldu iyi-
              leşti; gene düzelir.

              I. KADIN: Yaşlı artık, kolay atlatamıyor. Biz yokken bir şeyler olmuş.
              I. ERKEK: Canım, neden ağladı, biliyor musun?

              I. KADIN: Yüzü, bakışları… bir şeyden ürkmüş! Konuşabilse! Hep pencereye bakıyor.
              I. ERKEK: Ne var pencerede?
              I. KADIN: Ben bir şey göremedim.

              I. ERKEK: Biz yokken birisi gelmiştir.
              I. KADIN: Kim?
              I. ERKEK: Belki postacı.

              I. KADIN: Söyledik ya postacıya; pencereyi kapalı görünce, mektupları kapının altından atacaktı.
              Postacı olamaz.

              I. ERKEK: Kim peki?
              I. KADIN: Bilsem…
              I. ERKEK: Birinin gelmesi mi gerek?

              I. KADIN: Neden korksun durup dururken?
              I. ERKEK: Belki ağabeyin… Evet; o gelmiştir. Biz de evde yokuz tabiî.. Annesini pencerede göreme-
              yince uzandı baktı…
              I. KADIN: Annem oğlundan ne diye korksun?

              I. ERKEK: Gözleri uzağı seçemiyor; tanıyamamış, yabancı biri sanmıştır. Sen olsan, yabancılar sey-
              retsin ister misin?




                                                                                                   455
   452   453   454   455   456   457   458   459   460   461   462