Page 465 - Türk Dili ve Edebiyatı - 10 | Beceri Temelli

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10 226

6.ÜNİTE > Tiyatro Kazanım A.3.4: Metindeki çatışmaları belirler.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi/ Yazma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi Büyükanne, Büyükbaba ve Çocukları 30 dk.
Amacı Metindeki çatışmalar üzerinden kişilere ve değerlere yönelik çözümlemelerde bulunabilmek. Bireysel

Yönerge Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
(Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Pembe Evin Kaderi
(…)

BÜYÜKANNE — Sen de beni hiç konuşturmuyorsun Hulûsi Bey. Koca gün konuşamamaktan içime
fenalık geliyor. Söyle bakalım bu saate kadar neredeydin?

BÜYÜKBABA — Canım efendim, farenin seferi peynir tulumuna kadar. Camiden çıkınca içime bir
hafiflik geldi, şurdan bir sahile ineyim dedim. Deryayı özlemişim Nazlı. Kolay mı, otuz altı yıl hiz-
metten sonra çürük salapuryaya dönmek.
BÜYÜKANNE — Haklısın ama ne yapalım, kader. Sekiz yıldır...

BÜYÜKBABA — Evet, sekiz yıl bir ay, yirmi dokuz gündür evde patates ayıklıyorum, çiçek yetiştiri-
yorum, eski takunyadan yelkenli oyuyorum. Yarın otuz, öbür gün sekiz yıl iki ay. Nereden açtın şimdi
bu hesabı Nazlı?
BÜYÜKANNE — Sen dedin.

BÜYÜKBABA — Ne demişim?
BÜYÜKANNE — Yok deryayı özlemişin...

BÜYÜKBABA — Özlerim ya. Derya üstünde insana bir çalım gelir. Hele gece oldu mu, koca derya
başlar konuşmaya. Sen nerden bileceksin?

BÜYÜKANNE —Ne yapayım, bir kere olsun karıcığını hatırlayıp da...
BÜYÜKBABA — Delirdin mi sen? Hüdaverdi istimbotuna kadın ayağı mı bastıracaktım? Daha Kız
Kulesi’ne varmadan cumburlop, tamam…
(...)
BÜYÜKBABA — Bilgisiz yaşlı herifin biriyim işte. Üstelik karaya vurmuş enkazdan farkım yok!
Düşün ki sekiz yıl, iki ay, bir gündür evdeyim. Yarın sekiz yıl, iki ay, iki gün... Öbür gün... Neyse, biz
eskiden anılara çok saygı gösterirdik. Şimdiki gençler futbolcu. Falan efendiyle artist feşmekân hanı-
mın resmine, paşa babanın, kâtip dayının resminden daha çok önem veriyorlar. Bak, şurda, bilirsin
eskiden pederin resmi asılıydı. Nasıldı ama? Palabıyık, rıhtım babası gibi, oturaklı bir adamdı!
HAMPARSUN — Bilmez miyim...

BÜYÜKBABA — Rahmet olsun canına, o resmi de sırf bıyıkları için çektirmişti. O canım fotoğrafı
bir gün merasimle indirip yerine bu dağ bayır resmini astılar. Gık bile diyemedim yahu…

HAMPARSUN — Canın sağ olsun kaptan beğim!
BÜYÜKBABA — Ona buna da içimi dökmesem, göbeğimden çat diye çatlayacağım birader. Neyse...
Sen duymamış ol!
HAMPARSUN — Suspus olmuşumdur.
BÜYÜKBABA — Şöyle ailecek bir fotoğraf çektirelim diyordum kaç zamandır. Gülerler diye söyle-
yemedimdi. Bugün tepem attı, kararım karar.

463