Page 477 - Türk Dili ve Edebiyatı - 10 | Beceri Temelli

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10 231

6.ÜNİTE > Tiyatro Kazanım A.3.6: Metindeki şahıs kadrosunun özelliklerini belirler.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi Tiyatro Kişileri 20 dk.
Amacı Metindeki karakterlerden hareketle insan davranışları hakkında çıkarımlarda bulunabilmek. Bireysel

Yönerge Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
(Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Yaşamak
(…)

BABA: Efendilik gözde kara gözlük, ayaklarda cilalı çizmelerle çalımlı çalımlı dolaşmakla oluyorsa,
oh ne âlâ...

ADAM: Canım işte misali meydanda. Görmezlikten gelinmesin... Siz yerinizde sayıp duruyorsunuz;
adam üç yılın içinde o bakımsız, verimsiz topraklar üstünde koskoca bir çiftlik kurmuş... Köşk gibi
çiftlik evi de cabası. Hem sonra, sık sık da hatırınızı sormaya gelirmiş; yengem söylüyor.
BABA: Eh işte, arada komşuluk hatırı diye bir şey var. Onu da mı yapmasın?..

ADAM: Acaba sırf bunun için mi uğramakta dersin?
BABA: Ya ne için olacakmış? Gelir, oturur, kitaplardan neyi, beş para etmez şeylerden laf eder du-
rur. Benim uykum gelir; yengen işine dalar; yalnızca bizim kız, zavallıcık, dakikalarca ağzı açık onu
dinler durur.

(…)
ADAM: Peki sen? Sen hiç deniz gördün mü?

BABA: Yooo, görmedim. Görmek istediğim de yok. (Sessizlik; sonra) Kalk gidelim eve gayrı. Hoş
gelmişin. Başımız sağ olsun tabii ki. Evdekiler seni beklemekteler herhal...

ADAM: Yok, iyi burası. Şuraya oturayım da... Ohh. Samanların üstü pek rahat.
(Gök gürlemesi)
BABA: Oh, yağmur geliyor. İyi, çok iyi...

ADAM: Bak ne diyeceğim: Başka insanlar ne yapıyorlar? Nasıl yaşıyorlar? Dünleri bugünlere ben-
ziyor mu? Birbirleriyle niye uğraşıp duruyorlar? Neden birbirlerini öldürüyorlar; bir millet ötekine
neden savaş açıp durmakta mesela? Sonra yeniden ve eskisinden daha heyecanla yaşamaya, hayatla-
rına devam etmeye başlıyorlar? Bunlardan birinden birini sahiden hiç merak etmedin mi? Etmiyor
musun? Şu dağın arkasındaki, başka dağların tepelerin ardındaki topraklarda ne ekiliyor, ne biçili-
yor; bunu hiç öğrenmek istemiyor musun?
BABA: Başka insanlar ne isterlerse onu yapsınlar. Bana bulaşmasınlar da... Benim dünyam bana yeter.

ADAM: Halbuki kızının yürüyebilmesi, oğlunun ilerlemesi, kendinden ve senden memnun kalması,
yengemin yaşadığını hissedebilmesi, senden hoşnut kala kala seni sevmesi, sevip bağrına basabilmesi
için başkalarına muhtaçsın. Onlardan bazı şeyler almaya muhtaç kaldığın kadar onlara hem de seve
seve bir şeyler vermeye de mecbursun.

(Gök gürlemesi, simsek çakması ve sessizlik)
BABA: Pekiii, söyle bakalım; sen başkalarına ne verdin?

ADAM: Başkalarına ne mi verdim? Doğru. Yaşamak için duyduğum büyük zevk ve hayranlıktan,
bütün büyük ve güzel şeylere karşı içimde beslediğim derin sevgiden, daha iyi, insana daha layık bir

475