Page 389 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 389
Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 11 191
7.ÜNİTE > Tiyatro Kazanım A.3.6: Metindeki şahıs kadrosunun özelliklerini belirler.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi Metin-Şahıs İlişkisi 20 dk.
Amacı Metinden hareketle metinde yer alan kişilerle ilgili çözümlemelerde bulunabilmek. Bireysel
Yönerge Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
(Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)
Koçyiğit Köroğlu
(…)
Aşağıdaki sahne, Bolu Beyinden kaçan Oğuz obalarının birleşerek Çamlıbel’le, Köroğlu’na sığındığı
bölümden alınmıştır. Köroğlu, onları önce kabul etmek istemez.
IV. SAHNE
Obabaşı — Seni deyip, geldik buraya.
Köroğlu — Siz koca bir ilsiniz. Boydan soydan adamlarsınız. İçinizde yiğit mi yok?
Obabaşı — Beyler kalelerde yaşıyor. Yılkı yılkı atlar onların elinde. Tirkeş tirkeş oklar onların elinde.
Yalım yalım kılıçlar onların elinde. Obalar da ne var?
Köroğlu — Benim elimde ne var?
Obabaşı — Senin elinde Kır At var! (Köroğlu bu sözden irkilir. Hiçbir cevap vermez.)
1. Köylü — Biz yanıp yakılmak için gelmedik buraya. Köroğlu bize arka olur diye geldik.
2. Köylü — Bütün obalar birleştik. Bize baş ol diye geldik sana.
(Köroğlu dik dik yüzlerine bakar.)
Obabaşı — Senin anlayacağın, bey arı olmadan petek oğul tutmaz.
Çoban — Sürü çobansız yayılmaz!
Köroğlu — Benimle birlikte dövüş etmek için ant içer misiniz?
Obabaşı — (Heyecanla) Gök Tanrı şahit! Nasıl istersen öyle ant içelim. (Obabaşının bu sözleri köylü-
lerin, delikanlıların, hepsinin duygusunu dile getirmiştir.)
Köroğlu — (Kılıcını kınından sıyırır.) Dosta dost, düşmana düşman!
Obabaşı, köylüler, sonra delikanlılar, kadınlar (Kılıca doğru ellerini uzatarak) dosta dost, düşmana
düşman!
Köroğlu — (Kılıcı Obabaşına, topuzunu yayını da öteki köylülere verir.) Alın. Bunlar benim nişanım.
Sizde kalsın.
Obabaşı — (Kılıcı Köroğlu’na uzatır.) Bunu al. Baş kılıçsız olmaz. (Topuzu köylüden alıp Köroğlu’na
verir.) Bu da senin yumruğun. Bunsuz olmaz. (Yayı da alır, fakat Köroğlu’na vermez.) Bu da bende
kalsın. Ne zaman buna bir ok yollarsan ardından koşup geliriz.
V. SAHNE
(Alaca akşam. Köroğlu ormanda yalnız başına murakabeye dalar. Orman kendi hayatını yaşamakta-
dır: Su sesleri, yaprak sesi, kuş, böcek sesleri...)
Köroğlu — Gün bitmek üzeredir. Kuşlar yuvalarına sular yataklarına giriyor. Çekirgeler artık uyu-
yacak tavşanlar, atmacadan korkusuz yıldızlara bakacak, bütün çıtırtılar dinecek Susmayan yalnız
ağustos böcekleri.
387