Page 395 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 395

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 11          194

             7.ÜNİTE > Tiyatro  Kazanım A.3.8: Metnin dil, üslup ve anlatım/sunum özelliklerini belirler.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi                 Geçmişten Günümüze Dil ve Üslup                       20 dk.
             Amacı      Metin çözümlemelerinden hareketle tiyatroda dil ve üslubun önemini açıklayabilmek.  Bireysel


              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                            Sersem Kocanın Kurnaz Karısı
              (…)
              TARÇIN — Müteehhil misin?

              İBİŞ — Efendim?
              TARÇIN — Yani iki baş dört ayak mısın?

              İBİŞ — Ben hamamböceğiyim. Sen de kırkayak mısın?
              TARÇIN — Yani familyan var mı? Familyan?
              İBİŞ — İki fanilam var. Biri kışlık, biri yazlık.
              TARÇIN — Değil efendim. Zatüzzevc misin?

              İBİŞ — Evet, ben zatülcenbim. Sen de verem misin?
              TARÇIN — Hay Allah! Yanlış anladınız efendim, yani zevcen var mı zevcen?

              İBİŞ — Cezvem. Var iki tane. Birinin dibi delik.
              TARÇIN — Görüyorum ki, bir hayli de echelsin.
              İBİŞ — Evet reçelimdir. Babam da komposto idi.

              TARÇIN — Bir sesler duydum. Ya bunlar eşkıya ise? Çok korkuyorum.
              İBİŞ — Korkma, ben seni korurum... da beni kim korur.
              TARÇIN — Sor bakalım ihtiyaten, “Siz misiniz?” de.

              İBİŞ — İhtiyaten siz misiniz?
              TARÇIN — İhtiyatı kaldır.
              İBİŞ — İhtiyatlar kalksın, muvazzaflar yatsın.

              TARÇIN — Sor bakalım, “Kaç kişisiniz?” de.
              İBİŞ — Kaç kişisiniz de.

              TARÇIN — De’yi kaldır.
              İBİŞ — Beyi kaldır, hanımı yatır, beni çağır.
              TARÇIN — Kaç kişi olduklarını öğren.

              İBİŞ — Siz orada kaç kişisiniz? Eğer siz de iki kişi iseniz söyleyin de biz sıvışalım.
              TARÇIN — Bana öyle gelmiş, kimse yokmuş.
              İBİŞ — (Birden kasılır.) İyi ki kimse yokmuş. Heyt, var mı bana yan bakan!

              (Tarçın’ın hapşırması ile korkup onun kucağına zıplar.)
              TARÇIN — Canım ne oluyorsun, dur da parolayı söyleyelim. (İbiş yere atlar.) Dengi dengine.



                                                                                                   393
   390   391   392   393   394   395   396   397   398   399   400