Page 274 - Türk Dili ve Edebiyatı - 9 | Beceri Temelli

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 9 140

6.ÜNİTE > Tiyatro Kazanım A.3.12.Yazar ve metin arasındaki ilişkiyi değerlendirir.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi YAZAR, ESER VE OKUR 20 dk.
Amacı Yazar ve eseri arasındaki ilişkiyi metin üzerinden değerlendirebilmek. Bireysel

Yönerge “Tek Kişilik Şehir” adlı metni okuyunuz ve soruları bu metne göre cevaplayınız.

TEK KİŞİLİK ŞEHİR
(…)

GARSON: Özür dilerim. Kafanızı kendi sorunlarımızla karıştırdım.
ADAM: Rica ederim. Konuşmuş oluyoruz. Birden fark ettim ki aylardır kimseyle konuşmamışım.
İnanın çok iyi geldi.
GARSON: Çok naziksiniz efendim. Ben size salatanızı getireyim.
ADAM: (Sandalyeyi uzatır) Lütfen gitmeyin, biraz oturun. Salatayı nasıl olsa getirirsiniz. Ne güzel
konuşuyoruz.
GARSON: Rica ederim efendim. Bizim müşterilerle oturmamız hoş karşılanmaz.
ADAM: Lütfen oturun.

ADAM: Sana imreniyorum. Karın, çocukların, ‘sen’ diye hitap ettiğin arkadaşların var. Ne çoklardır,
kim bilir.

GARSON: Üç çocuğum var efendim. Karım, annem, babam ve onun annesi ve babası hep beraber
aynı evde yaşıyoruz efendim.
ADAM: Bayağı kalabalık bir nüfus.
GARSON: Dokuz kişiyiz efendim ve altmış beş metre karelik bir evde yaşıyoruz.

ADAM: Çok iyi. İster istemez birbirinizle konuşmak zorunda kalıyorsunuzdur o zaman.
GARSON: Mutlaka konuşuyoruz efendim. Hiçbir şey demesek “Biraz öteye gider misin, sıkıştım.”
diyoruz efendim.
GARSON: Biz birbirimizi hiç yalnız bırakmayız efendim.
ADAM: Bazen ben de iki kişi, hatta dört kişi olmak istiyorum.

GARSON: Bunu size pek tavsiye etmem efendim.
ADAM: Nedenmiş o?

GARSON: Çünkü bu şehir tek kişilik bir şehirdir efendim. Ne kadar fazla olursanız şehirden o kadar
daha az istifade etmeye başlarsınız. Sokaklarda insanlar tek başına yürür. Lokantalarda tek başına
yemek yerler. Sizin gibi tek kişilik şirketlerin de sayısı epeyce fazladır efendim.
ADAM: Aman canım, o kadar da abartmayın. Bu şehirde de yaşayan bir sürü aile var herhâlde.

GARSON: Bu şehirde yaşayan aileler genellikle tek kişiliktir efendim.
ADAM: Sizin aileniz öyle değil ama?
GARSON: Biz kalabalık bir aileyiz. Ama biz bu şehri hiç kullanamıyoruz efendim. Sizin gibi değiliz.
Ne sinemaya ne tiyatroya ne konserlere ne de resim sergilerine gidiyoruz efendim. Biz sadece size
hizmet için varız.
ADAM: Onu biliyoruz, onu biliyoruz.
ADAM: Ama ben de bazı şeyleri artık tek başıma yapmaktan ve iyi seyirci rolü yapmaktan sıkıldım.

273