Page 310 - Türk Dili ve Edebiyatı - 9 | Beceri Temelli
P. 310

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                          TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 9        158

              7.ÜNİTE > Biyografi-Otobiyografi     Kazanım: A.4. 5. Metindeki anlatım biçimlerini, düşünceyi geliştirme yollarını ve bunların işlevlerini belirler.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi                 ODASI DÜNYADAN BÜYÜK ADAM                             25 dk.
             Amacı      Metinde kullanılan anlatım biçiminin seçilme nedenini belirleyebilmek. Metnin içeriğinden yola çıkarak metin-  Bireysel
                        de kullanılan düşünceyi geliştirme yollarını tespit edip bunların metne katkısını kavrayabilmek.


             Yönerge  Aşağıda verilen metni okuyunuz. Soruları, metni göz önünde bulundurarak cevaplayınız.
                     (Alıntı metnin aslına sadık kalınmıştır.)

                                               BEHÇET NECATİGİL

              B. Psikolojik Dünyası Ve Bazı Özellikleri
              (…)
              Yalnızlıktan hoşlanan kişiliğinin bir sonucu olarak Necatigil, içe dönük bir mizaca ve dar mekân
              psikolojisine sahiptir. İçe dönük, kendi kendine yeten, asosyal karakteri, onu dar mekânlarda bu-
              lunmaktan ve çalışmaktan daha çok mutluluk duymaya yöneltmiştir. İçinde çalışmaktan mutluluk
              duyduğu çalışma odaları dar ve küçüktür. Necatigil’in dar mekânla, sınırlılıkla özdeşleşen psikolojik
              durumunu Hilmi Yavuz, odasından yola çıkarak şöyle irdeler: “Hayatını eşiyle, belki de daha doğru
              bir deyişle odasıyla sınırlandırmıştır. Necatigil’in odası, onun zaten iyice darlaştırılmış olan kamusal
              hayatına karşı özel hayatının içine yerleştiği alanı belirler.
              Necatigil’in var oluşunu dar mekânla gerçekleştirme ve orada mutlu olma psikolojisi sanatına da
              yansımıştır. Onun kişiliğinin bu boyutunu “Kutularda Sinek” adlı radyo oyununda “YAZAR” figürü-
              nün ağzından şöyle verir: “Bu sofa, şu oda… Ülkem ve krallığım bunlar benim. Hayatımın en güzel
              saatleri bu sofada, bu merdiven başında geçer. Ben bir balığım, bu küçük gölde yaşarım. Daire paydos
              olur olmaz soluğu burada alıyorum…”
              Dar mekân, şairin sanatçı kişiliğinin oluşum zeminidir. “Besinler” şiirinde şöyle der:
                            “İstemedi yoksa
                            Üvey sokak yerine öz anne cadde
                            Önünde geniş idi
                            Dar gururu besliyor”
              Ancak zaman zaman bu psikolojik durumun verdiği tek düzelikten sıkılır. Çünkü insanın basma ka-
              lıp bir ruhsal yapısı yoktur. İnsan, bünyesinde çelişkileri ve değişkenliği barındırır. Bir mektubunda
              yukarıya aldığımız şiirin son mısraı olan “dar gururu besliyor” ifadesine değişik bir açılım getirir:
              “Artık bütün yazları yazılara gömmekten öyle bıktım ki bu sonuncu olsa diyorum. Hiç tatil yaptığım
              yok. Bilirsin. Hele şimdi evi değiştirmek niyetindeyiz. Dar gururu besliyor, ama için için kemiriyor,
              oyuyor insanı. Şöyle rahatça bir yere çıkabilirsek azaltacağım har har çalışmaları.”
              Sorumluluklar, şairi dar yaşantıya mecbur eder:
                            “Bu sınır, arada bir aşsak da
                            Çeker dar yaşamımıza bizi
                            Her şeyleri tamam bile olsa
                            Aklınız evde.”
              (…)
              Necatigil, utangaç ve sıkılgan bir kişiliğe sahiptir. Kalabalıklar önünde görünmeyi, şöhret olmayı, gü-
              rültülü bir şekilde kendini reklâm etmeyi sevmez. O, içine kapanık kişiliğine bağlı olarak bu dünyada
              yapacaklarını yapıp sessizce çekilip gitmeyi istemiştir. Bir soruşturmaya verdiği cevapta bu yönünü
              şöyle vurgular: “Birdenbire ve sessiz görünmeler (sonra da dikkati çekmeden silinip gitmeler) daha
              iyi. Bağışla beni, listeden sil beni!”
              (…)

                                        Nurullah Çetin, Behçet Necatigil, T.C. Kültür Bakanlığı Kültür Eserleri, Ankara, 1997.


                                                                                                   309
   305   306   307   308   309   310   311   312   313   314   315