Page 43 - Türk Dili ve Edebiyatı

TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 9

Kaynana — Dedim!.. Ne olmuş dedimse?..
Gelin — Daha ne olsun? Size ne olacak? Olanlar bana oldu!..

Kaynana — Ne oldu? Daha sonunu anlatmadım bile! Sözümü ağzımdan almasana!..
Gelin — İki araba!.. Hem de iki araba. Benim çeyizim!..
Kaynana — Ne olmuş senin çeyizine?..

Gelin — Efendim çeyizimi sokağa atıp, beni boşayacak!.. Daha anlamadınız mı?
Kaynana — Laf! Efendisi boşayacakmış!.. Dur bakalım, sen daha dün gelin geldin. Acelen ne?
Belki de görümcenin kısmeti çıkacak!..

Gelin — Görümcemin kısmeti çıkacakmış!.. Laf!.. Görümceme kısmet nerede?
Kaynana — Nedenmiş o? Senin çeyizin iki arabaysa, görümceninki seninkinden aşağı mı? Hem
zaten ortada dönen bir laf da var!.
Gelin — Hangi lafmış o?!..

Kaynana — Neyse! Şimdi söylemem doğru olmaz!.. Olsun da söylerim!..
Gelin — Ah, bildim! (Alaylı) Bildim, bildim!.. Güleyim bari!..

Kaynana — Bu o senin bildiğin değil!..
Gelin — Ha ha hay!.. Değilmiş!.. Arabalar ne tarafa gitti?
Kaynana — Hangi arabalar?

Gelin — Dün akşamki arabalar!

Kaynana — Yukarı tarafa.
Gelin — Demedim mi?!.. Benim çeyizim! Bize doğru...
Kaynana — Niye size doğru olsun! Menekşelizade’lerin konağı da o tarafta...

Gelin — Ha ha hay!.. Güleyim bari!.. Şimdi de Menekşelizade’lerin adı ortaya çıktı! .. Menekşeliza-
de’lerin oğlu imkânı yok görümcemi almaz!..
Kaynana — Şuna da bak! Neden almasınmış?! O (...) görümcen gibi kız bulsun da öpsün başına
koysun!..
Gelin — Bu kadar yıllık komşumu ben bilmeyeceğim de siz mi bileceksiniz?

Kaynana — Neymiş o senin bildiğin?!..
Gelin — (Kendi biçimini tanımlar) Menekşelizade’lerin oğlu, uzun boylu, esmerlerden hoşlanır!..

Kaynana — Ee?
Gelin — Kara kaşlı, kara gözlü; ince belli ister...

Kaynana — Daha başka?
Gelin — (Görümcesini tanımlar) Tombullardan, sarışınlardan hoşlanmaz!..
Koro — (El çırparak) Biraz daha sonra görümce geldi...

41