Page 131 - Sanat Tarihi -12
P. 131

AVRUPA SANATI         4.
                                                                                                     ÜNİTE



                Resim ve Heykel

                Gotik  katedrallerde  bütün  ağırlık  sivri  kemerlerle  sütun  ve  ayaklara
             aktarıldığı için taşıyıcı öge olarak duvara gerek kalmamıştır. Böylece ara
             bölümlere boydan boya pencereler açılabilmekte, bunlar da renkli camlar-
             la kaplanabilmekte idi. Çeşitli motiflerle ve figürlerle süslenen bu renkli
             camlara  “vitray”  adı  verilir.    Paris  Notre-Dame  Katedrali  cephesindeki
             “gül pencere”, dönemin vitray sanatının en görkemli örneklerinden biridir.
             Vitraylarda daha çok dinî tasvirler yer almaktadır (Görsel 4.16). Çünkü
             kabartma ve vitrayların o çağ için okuma yazması olmayan halka, Hristi-
             yanlık inancının tüm öğretilerini görsel olarak sunması gerekiyordu. Gotik
             katedrallerde çok sayıda renkli pencere, iç mekânın aydınlanmasını sağla-
             makla kalmıyor, renkli ışıklar yapının içinde büyülü bir dinsel atmosfer
             oluşturuyordu. Gotik sanatta vitray, iç mekâna büyülü bir hava vermekle
             kalmaz, resim sanatını da kapsar.


                Heykel sanatı, Gotik Dönem’de de mimariyle bağıntısını sürdürmüştür.
             Bu bağıntı özellikle cephe dekorasyonunda dikkati çeker. Gotik katedralle-
             rinin kapı ve cephelerini süslemek amacıyla dinî konuların betimlendiği
             heykel ve kabartmalar kullanılmıştır (Görsel 4.17). Yine portal kenarların-
             daki sütunlarda insan biçiminde heykel kullanılarak yapı ve heykel  bütün-
             lüğü  sağlanmıştır.  Katedralin  bir  parçası  durumundaki  bu  heykellerin,
             yapının  yüksekliğine  uygun  olarak  normalden  daha  uzun  yapıldıkları
             görülür. Bunlar, donmuş gibi dimdik duran figürlerdir. Heykel sanatındaki
             bu donmuşluk 13. yüzyıl ortalarında yumuşamaya, aziz figürleri bol giysi-
             leri içinde kımıldamaya, donuk yüzlü melekler gülümsemeye başlar.


                Rönesans’a doğru heykel mimariden kopmaya başlamış, yerini ahşap
             pano üzerine bitkisel kök boyalarla boyanmış dinî konulu ikon resimleri
                                                                                                Görsel 4.16
             almıştır. Gotiğin son döneminin resim sanatında da katı kalıpların gevşedi-  Notre Dame Katedrali vitrayları
             ğini, şematik anlatımların yerini doğalcı betimlere bırakmaya başladığını
             görürüz. Ama hem heykelde hem de resim sanatında doğal görünümü ön
             plana alan örnekler ancak Rönesans Dönemi’nde ortaya çıkar.

























                                                         Görsel 4.17
                                                Notre Dame Katedrali rölyef ve heykelleri
                                                                                                           131
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136