Page 269 - Sanat Tarihi -12

EKLER

Sözlük

sır : Keramikler üzerinde koruyucu, cam benzeri tabaka.
sıraltı tekniği : Keramik boyalarının bisküvi halindeki keramikler üzerine boyanarak üstlerine sır çekilmesi, boyaların sır altında
kalması ile oluşan teknik.
silme : Duvar yüzeylerinde süsleme amacıyla yapılmış şerit biçimindeki çıkıntılara verilen ad.
son cemaat yeri : 14. yüzyıldan itibaren cami ve mescitlerde yaygın olarak kullanılan, ana mekanın dışında yarı açık hazırlık bölümü.

stilize : Doğadaki formların belli bir üslubun ya da tekniğin gereği sadeleştirilmiş şekli.
stoa : Antik Yunanistan mimarisinde bir sokak ya da agoranın yanında yer alan, üstü kapalı, sütunlu galerilere verilen ad.

stuko : Alçı yoğunluklu süsleme tekniği.
sunak (altar) : Tapınağın içinde ya da yakınında bulunan, tanrılara sunulan adaklar için kullanılan, genellikle taştan yapılmış öge.
sülüs : Yuvarlak karakterli, daha çok kitabelerde kullanılan, kitaplarda ise başlıklara mahsus büyük boy bir yazı üslubu.

sütun : Genellikle daire kesitli ince, uzun, tek parça yada parçalı; kaide gövde ve başlık kısımları olan taşıyıcı öge.
sütunce : Küçük sütun, mihrap ve portal gibi yerlerde dekoratif amaçla kullanılan mimari öge.

şadırvan : Cami avlularında yer alan ve abdest almak için kullanılan, genellikle çokgen ya da daire planlı, üstü piramidal ya da
konik çatıyla örtülü, çevresi açık küçük çeşme yapısı.
şapel : 1. Tek mekanlı küçük kilise 2. Büyük bir kilise ya da katedralde bir kutsal kişiye adanmış dua mekanı.

şemse : Süslemede kullanılan oval, dairesel biçimde dilimli ya da düz motifler.
poseidon : Yunan mitolojisinde denizlerin, deniz canlılarının ve akarsuların tanrıçası
tabhane : Dini yapıların bir bölümü olup özellikle gezici dervişlerin misafir edildiği oda.

talik : Yatık çizgileri uzun, dik çizgileri kısa bir yazı çeşididir.
tasvir : İnsan dışındaki canlı veya cansız varlıkların sahip oldukları özellikleri ve nitelikleri resim veya yazı ile ifade etme.

tetimme : Medreselerin yüksek öğretime hazırlık bölümü
tonoz : Taş ya da tuğladan örülerek meydana getirilen bir mimari örtü elemanıdır. Biçimine göre beşik tonoz, aynalı tonoz,
çapraz tonoz, kaburgalı tonoz, yelken tonoz gibi adlar alır.

transept : 1. Örtü sisteminde nefleri dik açı ile kesen ve altyapıya da yansıyan birimdir. 2. Kiliselerde apsisin önünde
nefleri dik olarak kesen uzun mekân.
tromp : Kare altyapıdan kubbe eteğini hazırlayan sekizgene geçiş ögesi.

tümülüs : Bir yeraltı mezar odasının üzerini örten doldurma toprak yığınından oluşan tepe.
vitray : Renkli camların belli bir kompozisyon düzeni içinde bir araya getirilerek yapılan süsleme ögesi.

269