Page 6 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | 2.Ünite

2. ÜNİTE

Ben seni böyle bilmezdim
Hırsız gibi can aldığını duymazdım
(...)
Ne söyledim bilmedim
Beylikten usanmadım yiğitliğe doymadım
Canımı alma Azrâil medet” dedi.
Azrail:
(...)
“Bana ne yalvarıyorsun, Allah Teâla’ya yalvar, benim de elimde ne var, ben de bir emir
kuluyum” dedi.
Deli Dumrul der:
“Peki ya can veren, can alan Allah Teâla mıdır?”
“Evet odur.” dedi.
Döndü Azrail’e:
“Peki ya sen ne eylemekli belâsın, sen aradan çık, ben Allah Teâla ile haberleşeyim” dedi.
Deli Dumrul burada söylemiş, görelim hanım ne söylemiş:
“Yücelerden yücesin
Kimse bilmez nicesin
Güzel Tanrı
Nice cahiller seni gökte arar, yerde ister
Sen bizzat mü’minlerin gönlündesin
Dâim duran cebbar Tanrı
Baki kalan settar Tanrı
Benim canımı alacaksan, sen al
Azrâil’e almağa bırakma.” dedi.

Bu sözler, Allah Teâla’nın hoşuna gider. Azrâil’e canının yerine can bulması karşılığında Deli Dumrul’u bağışla-
yacağını söyler. Azrâil, bunu Deli Dumrul’a iletir. Deli Dumrul’un aklına hemen anne ve babası gelir. Can istemek
için önce babasının yanına gider. Azrâil’le yaşadıklarını anlatır ve babasından canının yerine can ister.

Babası der:
“Oğul oğul ay oğul
Canımın parçası oğul
Doğduğunda dokuz erkek deve kestiğim aslan oğul
Penceresi altın otağımın kabzası oğul
Kaza benzer kızımın gelinimin çiçeği oğul
Karşı yatan kara dağım gerek ise
Söyle gelsin Azrâil’in yaylası olsun
Soğuk soğuk pınarlarım gerek ise
Ona binek olsun
Katar katar develerim gerek ise
Ona yük taşıyıcı olsun
Ağıllarda akça koyunum gerek ise
Kara mutfak altında onun şöleni olsun
Altın gümüş para gerek ise
Ona harçlık olsun
Dünya tatlı, can aziz
Canımı kıyamam belli bil
Benden aziz, benden sevgili anandır
Oğul, anana var.” dedi.

38