Page 4 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | 3.Ünite
P. 4

3.  ÜNİTE






                                                        OKUMA



                                                       1   METİN
                    Hazırlık

                   1.  İlkbaharın gelişiyle doğada nasıl bir değişim gözlemliyorsunuz? Düşüncelerinizi sözlü olarak
                      ifade ediniz.

                   2.  Sözlü Dönem’in şiirlerinde doğa ile ilgili ayrıntıların bulunması o dönemle ilgili size nasıl bir
                      fikir vermektedir?




                   KOŞUK

























                                                     Günümüz Türkçesiyle
                          Keldi esin esneyü          (Bahar) rüzgârı eserek geldi.
                          Kadka tükel osnayu         (Ama bu rüzgâr) kar tipisine benziyordu.
                          Kirdi bodun kasnayu        Halk soğuktan titreşerek (evlere) girdi.
                          Kara bulıt kükreşür        (Gökyüzünde) kara bulutlar gürlüyor.

                          Kar buz kamug erüşdi       Karlar ve buzlar hep eridi;
                          Taglar suvı akışdı         (böylece) dağların suyu (seller halinde) aktı.
                          Kökşin bulıt örüşdi        (Gökyüzünde) mavimsi bulutlar belirdi;
                          Kayguk bolup ügrişür       (bunlar deniz üstündeki) kayıklar gibi sallanıp duruyor.

                          Yagmur yagıp saçıldı       Yağmur yağdı ve  (sular her tarafa) saçıldı;
                          Türlüg çeçek suçuldı       Türlü türlü çiçekler açtı.
                          Yünçi kapı açıldı          (Sanki) bir inci mahfazası açıldı;
                          Çından yıpar yugruşur      Sandal ve misk (kokuları) birbirine karıştı.


                          Tümen çeçek tizildi        On binlerce çiçek sıra sıra dizildi.
                          Bükünden ol yazıldı        (ve düğüm halindeki) tomurcuklarından çözüldü.
                          Üküş yatıp özeldi          (Belli ki yer altında) uzun süre yatmaktan sıkılmışlardı.
                          Yirde kopa adrışur         (Şimdi, hepsi de) yerden biterek birbirlerinden ayrılıyorlardı.

                                                                       haz. Talat TEKİN, XI. Yüzyıl Türk Şiiri





           82
   1   2   3   4   5   6   7   8   9