Page 8 - Türk Dili ve Edebiyatı

9 TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI

ediliyordu. Bu para nereden geliyordu? Şevket ölesiye çalışmak bahasına da olsa bu korkunç masrafı
karşılayacak kadar para kazanıyor muydu? Yoksa çocukcağız borca mı batıyordu?
(...)
XX

Evin üst katındaki bir odada kendi kendine yaşayan, yalnız ara sıra kavga etmek için dışarı çıkan
Fikret bir gece babasını yanına çağırdı. Hiç mukaddeme yapmadan:

— Ben evleniyorum baba, dedi.
Ali Rıza Bey şaşırdı. Fakat pek fazla telaş göstermedi.

— Öyle mi çocuğum? Allah mesut etsin, dedi.
— Sana danışmadan böyle bir karar verdiğim için belki de bana kızacaksın...

Ali Rıza Bey acı bir gülümseme ile:
— Kızmak mı? Niçin kızayım çocuğum? Benim senin üstünde bir hakkım yok ki... dedi.

Fikret kaşlarını çattı:
— Bu sitemin doğru değil baba...

— Sitem etmiyorum... Hakikati söylüyorum... Ben artık fukara oldum... Bütün haklarım gibi babalık
hakkımı da kaybettim... Mademki senin saadetine temine kadir değilim... Ne istersen yapmak hakkın-
dır çocuğum...

Fikret evvelâ biraz sarsılır, babasına acır gibi oldu. Fakat çehresi tekrar sertleşti, ağır ve tutuk bir
tavırla:

— Açık konuşalım baba, dedi. Bilirsin ki ben öyle pek kafasız bir kız değilim. Annem gibi, kardeşle-
rim gibi fakir düştük, parasız kaldık diye sana darılmak hiçbir zaman aklımdan geçmedi. Buna muka-
bil, onlara gösterdiğin zaafı affedemedim ve edemeyeceğim.

Şevket fena çocuk değil. Ancak ne çare ki yularını o soysuz kadına kaptırmış. Leyla ile Necla ne
yaptığını bilmeyen iki çılgın... Annem koyun gibi nereye çekersek oraya giden bir zavallı... O kadar
çarpındım, çırpındım “baba gözünü aç. Bunlar evi bir felâkete sürükleyecekler,” dedim. Aldırmadın.
Yabancı gibi köşeye çekildin, sade darılıp surat asmakla iktifa ettin... Sen erkekçe hareket edeydin bu

6