Page 4 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | 7.Ünite
P. 4

7.  ÜNİTE







                                                         OKUMA



                                                       1   METİN

                    Hazırlık
                  1. Çocukluğunuza ait sizde derin bir iz bırakan, sizi etkileyen güzel bir olay var mı? Anlatınız.
                  2. Anı yazmak, sizce diğer edebî türlere göre daha kolay mıdır? Düşüncelerinizi nedenleriyle pay-
                    laşınız.


                    İLK ÇOCUKLUK

























                    Bende kitap merakının ne zaman başladığını bulmak için gözlerimi geçmişe çevirdiğimde çocuk-
                  luğuma kadar inmek gereğini duyuyorum. İlk kitaplığım, elime geçirebildiğim bir ayakkabı kutu-
                  su olmuştur. Bütün özen ve dikkatimle burada sakladığım değerler de sanırım sokaklarda satılan
                  destanlar, Âşık Garip ve Kerem hikâyeleri idi. Daha sonraları, marangoz yapısı ufak bir kitaplığım
                  olduğu vakit de oynarken içine girebilecek kadar küçüktüm.
                    Oyun ve oyuncak… Başım pek hoş değildi onlarla. Babamın beni oyuna zorladığını bugün bile
                  hatırlarım. Ama kitaplarla oynamak için özendirilmeme pek gerek yoktu. Sonunda babam kitaplara
                                          zarar vermediğimi anlayınca, kendininkileri de bana bırakmakta güven
                    Bilginiz Olsun        gösterdi.
                                             Hazreti Ali’nin  savaşları,  Battal  Gâzi,  Kara  Davut…  elime  nereden
                 “Hatıra” kelimesi, Arap-
                                          geçtiğini bilemediğim kitaplar. Âşık Garib’e, Kerem hikâyesine yeğ tut-
                 çada “hatır”, “gönül”
                                          tuklarım bunlardı. Geceleri aile arasında okunan romanlar bile, örneğin
                 anlamlarına gelmekte; gü-
                                          Hayber Kalesi önünde Hazreti Ali’nin gösterdiği yiğitlik hikâyeleri kadar
                 nümüzde ise “anı” olarak
                                          coşku uyandırmazdı bende.
                 kullanılmaktadır.
                                             Ev yaşamımızın bendeki en eski anıları, bu gece okumalarıyla karışık-
                                          tır. Yemekten sonra babam kahvesini içerken biraz konuşulurdu. Sonra
                                          babamın bir işareti üzerine ablam eline bir kitap alır, gaz lambasının yanı-
                  na oturur, bir gece önce bıraktığı yerden okumaya başlardı. Annem, babam sessizce dinlerlerken ben
                  hikâyeyi izlemeye uğraşır, sonunda yorulup minderin üzerinde derin bir uykuya dalardım.
                    Bu gece okumalarından hatırladığım ilk romanlardan biri Felâtun Bey’le Rakım Efendi’dir. Ba-
                  bam, yazarı Ahmet Mithat Efendi’ye çok değer verirdi. “Ne yazarsa iyi yazar” diye överdi. Kitabının
                  böyle dikkatle okunduğunu, ilgiyle izlendiğini görüp övüldüğünü işittiğim kişi de, hayalimde bir
                  yarı Tanrı gibi yücelirdi.




           250
   1   2   3   4   5   6   7   8   9