Page 24 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 | 5.Ünite
P. 24

5   ÜNİTE




               Bahar    — Güldü!
               Duran    — Bütün ömrümce tek kadın sevdim ben. Sevdiğim tek kadındı. Hep o kadına bağlı kaldım. Onu
                        aradım. O sen oldun sonunda. Çok geç geldin, çok geç buldum seni.. Nişanlım kaldın, telsiz du-
                        vaksız..
               Bahar    — Ben mutluyum.
               Duran    — Bir kez daha söyle! Sevdin değil mi beni? Bir kez daha! Sevdin değil mi?
               Bahar    — Hâlâ inanamadın mı?
               Duran    — Hâlâ seviyor musun?
               Bahar    — Çok! Ömrüm oldukça da seveceğim.
               Duran    — Bağışla beni!
               Bahar    — Neden? Bağışlanacak bir şey yapmadın ki! Mutlu ettin beni. Senin gibi yürekli bir avcı bir daha
                        zor gelir bu dağlara.
               İlyas    — Doğru söylüyor. Kendine sadık yaşadın. Kendine ihanet etmedin.
               Duran    — Sen de gördün değil mi geyiği vurduğumu?.
               İlyas    — Gördüm. Omuzundan vurdun..
               Duran    — Bu koca geyikti..
               İlyas    — Hep gördük.
               Duran    — Öyleyse anlat başkalarına..
               İlyas    — Anlatacağım. Başkaları çocuklarına anlatacak. Her dinleyen görmüş gibi olacak seni..
               Duran    — Hep bugüne erişmek için yaşadım..
               İlyas    — Biliyorum..
               Duran    — İnsanın kanında var bu. Kayalardan kayalara uçan geyiklere erişmek. Dünyaları buyruğuna
                        almak. Bütün açlıklar insanın kanında var..
               İlyas    — Yalnız soylu olanların.. Kanındaki sese kulak verenlerin..
               Duran    — En güzele, en iyiye ulaşmak istedim..
               Bahar    — En sevgiliye..
               Yankılar   — En güzele, en iyiye, en sevgiliye!
               İlyas    — İçinden gelen sese uydun ürkmedin..
               Yankılar   — Ürkmedin!
               Duran    — Başka türlü yaşamak elimde değildi.
               Bahar    — Başka türlü olsaydın seni sevemezdim! Kalbimde kimsenin alamayacağı bir yere ulaştın…
               Fatma    — Mutluluk pek az kişinin eriştiği bir baş dönmesidir..
               Duran    — Anacığım, duyduğum senin sesin..
               Fatma    — Benim sesim..
               Duran    — Gördün değil mi sen de?
               Fatma    — Gördüm. Kayalardan kayalara uçan geyiklere eriştin. Rüzgâra eriştin.
               Duran    — Yüreğimin kapıları ardına kadar açıktı bütün yaşamımda..
               Fatma    — Öyleydin her zaman. Yoksulları horlamadın. Güçlülere boyun eğmedin, övünüyorum seninle..
               Yankılar  — Övünüyoruz seninle.
               Duran    — Eksik olma anacığım. Geliyorum. Sözümü tuttum. Hiç değilse yaraladım sonunda. Kurşunum
                        göğsünde kaldı. Boşuna yaşamadım değil mi ana?
               Fatma    — Bir insanın yaşarken yapabileceği ne gelirse elinden yaptın. Boşuna yaşamadın.


                                                            PERDE
                                                                               Necati CUMALI, Bütün Oyunları 2










                 226
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29