Page 50 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11
P. 50
ÜÇ BOYUTLU SANATA GİRİŞ
Hitit, Grek, Roma, Bizans, Selçuklu, Osmanlı gibi dönemlere ev sahipliği yapan Anadolu toprağı geçmiş kül-
türlerin bıraktığı zengin izlerle doludur. Anadolu topraklarında yaşayan Türklerde ise üç boyutlu sanata ilişkin ör-
nekler azınlıktadır. Heykele ilişkin örnekleri, sadece mezar taşlarında sembolize edilmiş, soyutlanmış güçlü plastik
formlar olarak kısıtlı da olsa görebilmekteyiz. Türk toplumunun yaşamına heykel, Cumhuriyet Dönemi'nde girmiş-
tir. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk, yaptığı bir konuşmasında Müslümanların heykeli bir put olarak görmeleri
için artık hiçbir koşul kalmadığını belirtmiş, anıtların tarihte yaşamış uygarlıkları günümüze taşıdığını vurgulamış-
tır. Türk toplumunun çağdaş heykel sanatı ile tanışması anıt heykel ve büst yapımı ile olmuştur. 1930’lu yıllardan
itibaren dünyadaki gelişmelere yabancı kalmayacak bir eğitim programı ile yetiştirilen heykel sanatçıları, sadece
figüratif çalışmalar değil soyut çalışmalar da üretmişlerdir.
Ülkemizde heykel sanatının gelişmesi 1883 yılında açılan Sanayi-i Nefise Mektebi ile gerçekleşmiştir. Mektebin
ilk heykel hocası, Oskan YERVANT'tır (1855-1914). Sanayi-i Nefise'de öğrenim gören heykel sanatçıları arasında
İhsan ÖZSOY (1867-1944), İsa BEHZAT (1875-1916), Nijat SİREL (1898-1959) (Görsel 1.67) ve Mehmet Mahir TOM-
RUK (1885-1949) gibi sanatçıları görmekteyiz. Bu heykeltıraşlar klasik heykel formlarında, bildik yöntem ve konu-
larla naturalist eserler özellikle büstler yapmışlardır.
Görsel 1.67: Atatürk Anıtı, Nijat Sirel, Mahir Tomruk, 1940, Bursa
47
47
