Page 136 - TÜRK HALK MÜZİĞİ TEORİ VE UYGULAMASI | 11
P. 136

R


               ritüel: Âdet hâline gelen şey.



               Ş

               şed: Bir diziyi bulunduğu konumdan başka bir sese geçirmek, aktarmak.



               T

               tartım: Dizem.

               taşlama: Bir kişiyi yermek ya da toplumun bozuk yönlerini eleştirmek amacıyla koşma nazım
               şekliyle yazılan bir halk şiiri.
               tavır: Vaziyet, durum, hâl.



              U

              usul: Makamdan sonra gelen, müzikteki ölçü ve ritim kavramlarının tümünü kapsayan en temel

              öge.
              uyak: Şiirde dize sonlarında yer alan, okunuşları aynı anlamları ve görevleri farklı kelimelerin ya
              da eklerin benzerliği.
              uzun hava: Serbest ritimli olarak söylenen ezgi türü.



               Ü

               üslup: Anlatma, oluş, deyiş veya yapış biçimi, tarz. Bir sanatçıya, bir çağa veya bir ülkeye özgü

               teknik, renk, biçimlendirme ve söyleyiş özelliği, biçem, stil.






              V

              virtüöz: Herhangi bir müzik aletini ustalıkla çalabilen sanatçı.






















                                                            135
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141