Page 185 - ÇALGI EĞİTİMİ ÇELLO 12

5. ÜNİTE

5.2.1. Çağdaş Dönem Bestecileri

Çağdaş Dönem müziğini genellikle üç ana evreye ayırmak mümkündür. Bu evreler Erken Çağdaş, Yüksek Çağdaş ve
Doruk Çağdaş Dönem’dir.

Romantik Dönem’in son yıllarından İkinci Dünya Savaşı’nın sonlarına doğru uzanan bu evrede atonalizm (ton dışı)
besteler görülmeye başlanmıştır. Aynı zamanda besteciler dönem içerisindeki felsefe akımları olan empresyonizm (iz-
lenimcilik), ekspresyonizm (dışa vurumculuk), neoklasisizm ve neoromantizmden esinlenmiştir. Erken Çağdaş Dönem
müziği, dönemin siyasi gerginliğinden de etkilenmiştir. Romantik Dönemi’nin tonal, uyumlu ve mükemmel tınıyı yakala-
ma çabası sonlanmıştır. Bunun yerine dünyada bulunan diplomatik buhran ve savaş havası bestecilerin güzellik kaygısını
değiştirmiştir (Görsel 5.8).

Görsel 5.8: Erken Çağdaş Dönem sanatçıları

BİLGİ NOTU

Müzikte izlenimcilik, dünyada var olan nesneleri bir kurala bağlı kalmadan bestecinin içinden geldiği gibi
anlatmasıdır. Tema olarak genellikle doğa ve manzara kullanılır.
Müzikte dışa vurumculuk, izlenimciliğin aksine dış dünyadaki nesnelerin değil kişinin kendi iç dünyasındaki
duyguları müziksel olarak dile getirmesidir. Tema olarak kişinin iç dünyası ve duyguları kullanılır.
Neo kelimesi Antik Yunancada yeni, yeniden anlamını taşımaktadır. Önüne geldiği sanat akımının yeniden
ortaya çıkışını temsil eder. Romantik veya Klasik Dönem besteleme stillerinin Çağdaş Dönem müzik stili ile sentez
oluşturması sonucunda ortaya çıkmıştır.

ÇALGI EĞİTİMİ ÇELLO 12 183