Page 179 - THM TEORİ VE UYGULAMASI (ORTAK-TSM) 12

KAYNAKÇA

• Akdoğu, O. (2003). Türk Müziğinde Türler ve Biçimler. İzmir: Meta Basım.
• Alptekin, A. B. (2009). Türk Halk Şiirinde Enver Paşa. TÜBAR, 26.
• Altınay, F.R. (2012). Türk Halk Müziği Makaleler Kitabı. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları.
• Ayışıt Onatça, N. (2007). Alevi-Bektaşi Kültüründe Kırklar Semahı. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Bozkurt, F. (2008). Semahlar. İstanbul: Kapı Yayınları.
• Coşkun, K. (1993). Gurbet Havası. Ege Üniversitesi Devlet Türk Musikisi Konservatuvarı Dergisi, 5.
• Çine, H. (2003). Burdur’dan Damlalar. Burdur: T.C. Burdur Valiliği Yayınları.
• Demir, A. (2005). Geleneksel Türk Sanat Müziği Solfej Ve Nazariyatı. İzmir: Sade Matbaacılık ve Grafik.
• Dökmetaş, K., Özgül, M., Turhan, S. (1996). Notalarıyla Uzun Havalarımız. Ankara: Cem Veb Ofset.
• Ekici, M. (2004). Halk Bilgisi (Folklor) Derleme ve Inceleme Yöntemleri. Ankara: Geleneksel Yayınları.
• Ekici, S. (2009). Elazığ Harput Müziği. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Ekici, S. (2013). Gaziantep&Barak Müzik Kültürü (Bazı Tespit ve Düşünceler). Gaziantep: Logos Mat-
baacılık.
• Ekim, G. (2009). Çankırı Yarân Geleneğinin Tarihî Kültürel Kökenleri ve Müzik Uygulamaları. (Yayım-
lanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
• Emnalar, A. (1998). Tüm Yönleriyle Türk Halk Müziği ve Nazariyatı. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
• Ersoy, İ. (2011). Nida Tüfekçi İle Söyleşi. Ege Üniversitesi Devlet Türk Musikisi Konservatuvarı Dergisi, 1.
• Evin, A. (2002). Uzun Havalar. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Güven, M. (2013). Türkülerin Varyantlaşması. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
Dergisi, 50.
• Kaçar, G. Y. (2010). Bektaşi Nefeslerindeki Melodik ve Ritmik Özellikler. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş
Veli Araştırma Dergisi, 55.
• Oğuz, Ö. (2008). Semah. Türkiye’nin Somut Olmayan Kültürel Mirası. Ankara: Kültür ve Turizm Ba-
kanlığı Yayınları.
• Özbek, M. (1998). Türk Halk Müziği El Kitabı I (Terimler Sözlüğü). Ankara: Atatürk Kültür Merkezi
Başkanlığı Yayınları.
• Sarısözen, M. (1962). Türk Halk Musikisi Usulleri. Ankara: Resimli Posta Matbaası.
• Şenel, S. (1992). Türk Halk Musikisinde Uzun Hava Tanımları ve Bu Tanımlar Etrafında Ortaya Çıkan
Problemler. Türk Halk Müziğinde Çeşitli Görüşler. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Tekin, İ. (2011). Son Gezgin Âşık, Davut Sulari ve Müziği. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 2.
• TRT Müzik Dairesi Başkanlığı (1998). Türk Halk Müziğinden Seçmeler. Ankara: TRT Müzik Dairesi
Yayınları.
• T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Genel Müdürlüğü Güzel Sanatlar Lisesi Türk Halk Müziği Teori
ve Uygulaması Dersi Öğretim Programı 11. ve 12. Sınıflar (2018). Ankara.
• Vural, F. G. (2011). Türk Kültürünün Aynası: Türküler. E-Journal of New World Sciences Academy.
• Yaltırık, H. (2002). Trakya Bölgesinin Tasavvufi Halk Müziği. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Yaltırık, H. (2003). Tasavvufi Halk Müziği “Ilahiler- Nefesler- Tatyanlar- Deyişler-Semahlar”. Ankara:
TRT Müzik Dairesi Yayınları.

177