Page 15 - ÇALGI EĞİTİMİ FLÜT | 9 TTKB
P. 15

FLÜTÜN TARİHÇESİ, YAPISI, ÇEŞİTLERİ VE BAKIMI

                   Theobald Boehm’ün geliştirmiş olduğu bu f üt sistemi “Fransız okulu”nun da kurulmasını sağlamıştır.
               Fransızlar da Boehm’in geliştirdiği sistemle f üt üzerinde çalışmalara devam etmiş ve modern f ütün bugüne
               gelmesini sağlamıştır. Bugün de Almanlar, Amerikalılar ve Japonlar Boehm sistemli f ütler üretmeye devam
               etmektedir. Bugün kullandığımız f üt Boehm’ün katkılarından dolayı “Boehm f ütü” olarak da adlandırılır.
               1.2. FLÜTÜN TEKNİK YAPISI VE ÇEŞİTLERİ



                   Flüt, geçirdiği değişim ve f üt mekanizmasına kazandırılan yenilikler sayesinde diğer üf emeli çalgılara
               göre daha çevik ve hünerli bir çalgı olmuş; f üte yerleştirilen perde, mil ve yaylar sayesinde f üt daha kolay
               çalınabilir  hâle  gelmiştir.  Flütün  kendi  anahtar  ve  rejistırında  (ses  aralığında)  neredeyse  çalamayacağı
               pasaj ve melodi yoktur. Hızlı pasajlar, karmaşık nota ve uzak aralıklar icracı tarafından rahatlıkla çalınabilir.
               Flütün boyutu 69-71 cm arasında, çapı ise ortalama 19 mm’dir. 16 deliği, 18 perdesi bulunan f ütün ses
               aralığı ise 3 oktavdır.

               1.2.1. Flütün Yapım Malzemeleri

                   Günümüz modern f ütü çoğunlukla altın, gümüş ve nikel gibi dayanıklı madenlerden yararlanılarak
               yapılmaktadır. Geçmişte ise bambu, abanoz, nar ve şimşir gibi ağaçlardan yapıldığı bilinmektedir. Bugün
               orkestralarda hâlâ tahta üf emeli çalgılar grubunda yer almasının sebebi hem geçmişte yapıldığı malze-
               meler hem de ses rengi ve çalım tekniğiyle tahta f ütün niteliklerini taşımasıdır. Hem solo hem de orkestra
               çalgısı olan f üt dinleyicinin hemen ayırt edebildiği, kendine özgü, tatlı ve ilgi çekici bir ses rengine sahiptir.


               1.2.2. Flütü Oluşturan Parçalar ve İşlevleri

               Ağızlık Bölümü (Embouchere)

                   İçerisine  havanın  üf endiği  ağızlık  (Görsel  1.8)
               bölümüne  “embouchere”  (amboşur)  da  denir.  Sesin
                                                                 Görsel 1.8: Normal ağızlık
               kaynağı  burada  oluşur.  Bu  bölümde  mantar,  mantar
               kapağı ve alt dudağın yerleştirilip havanın verildiği üf eme deliği bulunur.
               Küçük yaşta f üt eğitimine başlayan ya da kol boyu kısa olan öğrencilerin
               f üt tutuşunu kolaylaştırmak için U ağızlık da (Görsel 1.9) kullanılabilir.




                                                                                Görsel 1.9: U ağızlık

               Gövde Bölümü

                   Gövde bölümü (Görsel 1.10) ağızlıktan gelen titreşimi şekillendirir ve notalara dönüştürür. Notaların
               büyük çoğunluğu bu bölümde oluşur. Parmakların basıldığı perdeler ve perdelerin hemen altında havanın
               kaçmasını  engelleyen  ve  sesin  temiz  çıkmasını  sağlayan  yumuşak  dokulu  güderiler  (pads)  vardır.  Ses
               perdelerinin  sabitlendiği  baba
               (direk) ve perdelerin açık bir şe-
               kilde kalmasını sağlayan yaylar
               bu bölümün parçalarıdır.
                                             Görsel 1.10: Gövde bölümü








               !"
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20