Page 23 - ÇALGI EĞİTİMİ RİTİM 9
P. 23

MÜZİK VE RİTİM-I                                                                        MÜZİK VE RİTİM-I



                1.1.2. Müzikte ve Çalgı Eğitiminde Ritim




                      Ritim, müziğimizin sistematik yapısı içindeki temel unsurlardan biridir. Notaların ve susların
               ne kadar süre ile çalınacağını belirler. Ritmin iki okuma biçimi vardır. Seslerle nota okumaya solfej,
               ritmik okumaya ise bona denir. Bona, İtalyan Besteci Pasquale Bona’nın (Paskal Bona) (1808-
               1878) Metodo Per Divisone (Metodo Per  Divizonı) adlı kitabında aynı isimle,‘‘ritmik okuma ve
               tartım’’ anlamında bir öğretme metodu olarak kullanılmış ve hala da kullanılmaktadır. Başka bir
               deyişle bona, notaların isimlerini söyleyerek süre değerleriyle okumaktır.

                      Bir eserin ritmik okuması (bonası), el ya da metronom (hızı gösteren alet) ile olabilir. Bona,
              Türk müziğinde ellerin dizlere vurulmasıyla Batı müziğinde ise elin havada sağa sola, yukarı aşağı
              hareket ettirilmesiyle yapılır. Her bir el hareketi, bir vuruşa (birim vuruş) karşılık gelecek şekilde
              uygulanır.  İki  zamanlı  bir  ölçünün  vurulmasında  birinci  zaman  aşağı,  ikinci  zaman  yukarı;  üç
              zamanlı bir ölçünün vurulmasında birinci zaman aşağı, ikinci zaman sağa, üçüncü zaman yukarı;
              dört zamanlı bir ölçünün vurulmasında ise birinci zaman aşağı, ikinci zaman sola, üçüncü zaman
              sağa, dördüncü zaman yukarı vurulur (Şekil 8).


                      Çalgı eğitiminde bir egzersizi ya da eseri uygularken oluşabilecek aksaklıkları en aza indirgemek
               için bona yapmak önemlidir. Melodi olmadan yapılacak bu çalışma ile eserin çözümlemesi yapılmış
               olur. Bona, hızlı ve pratik bir şekilde okuma kabiliyetini geliştirerek öğrenme ve gelişmeyi olumlu
               etkiler.


                                                                                 3                                                  4
                                            2                       1                                                          3
                                                                                                              2
                                1                                                       2                                    1



                                                 Şekil 8: Vuruş şekilleri



                          Bilgi Notu



                                                                  METRONOM
                                              Metronom, hızı belirlemede kullanılan bir araçtır. Mekanik ve dijital
                                       olanları  vardır.  Mekanik  metronomda  bir  göstergeye  bağlı  olarak
                                       çalışan bir ağırlık bulunur. Bu ağırlığın yeri değiştirildiğinde tempo da
                                       değiştirilmiş olur.


                                               Ludwig van Beethoven’ın (Ludvig van Bethofın) (1770-1827), 8.
                                       Senfonisi’nin Fa Majör Opus 93 nolu eserinin 2. bölümü bir metronomu
                                       taklit edercesine staccato (sıtakato) olarak duyulmaktadır. Bu bölümün
                                       metronomun  mucidi  Johann  Nepomuk  Maelzel  (Yohan  Nipumok
                                       Meytzel) (1772-1838) için bestelendiği söylense de Maelzel metronomu
                                       1816’da icat etmiştir (Görsel 1.1).
                   Görsel 1.1: Metronom





                                                                                                           21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28