Page 86 - TİYATRO TARİHİ 9
P. 86

Fars
          İnsanların toplumsal düzen içinde eksik olan yanını gülünçleştirerek gösteren kaba saba taklit türüdür.
          Sadakatsizlik, değişme, ikiyüzlülük, yalancılık ve başka insani kusurlar farsların en yaygın içerikleridir.

          Fars, XIII. yüzyılda ortaya çıkmaya başlamıştır. Çocuk ve Kör Adam oyun metni en eski fars olarak bilinmektedir.
          Oyunda bir körün dolandırıcı tarafından karnından konuşma numarasıyla nasıl aldatıldığı hikâye edilir.
          Günümüze ulaşan farsların birçoğu, Fransa ve Almanya’da yazıya geçirilmiştir. Bunlar birkaç yüz dizelik kısa
          oyunlardır. Oyun kişileri az, sergilenmesi sadedir. Basit bir aksiyon, çabuk bir şekilde gelişir.

          Moralite (Ahlak Oyunu)
          Öğretici bir oyun türüdür. XIV. yüzyılda dinsel oyun olarak ortaya çıkmış fakat zamanla din dışı konuları işlemiştir.
          Moralite türünün kökenleri her biri yedi temel ahlak ilkesini esas alan, insanın ruhunu kaplayan, iyi ve kötünün
          arasındaki çekişmeleri işleyen Pater Noster duaları, papaz öğütleri ve Hristiyanlıktaki ölüm sonrası düşünceye
          dayanmaktadır.

          Moraliteler önceleri amatörler, zamanla profesyoneller tarafından oynanmaya başlanmıştır. Alegorilere verilen
          önem; merhamet, akrabalık, iyi işler gibi karakterlerin kostümlerinde yansıtılmıştır. Bu soyutlama başka
          oyunlarda çok az görülmüştür. Alegorik figürlerin kostümleri çoğunlukla hayal gücüne dayanır.
          Retorik Odaları
          Bugünkü Belçika ve Hollanda topraklarında retorik odaları tarafından
          moralitelere  benzer oyunlar  oynanmıştır.  Retorik  odaları,  XIV.  yüzyılın
          başından itibaren şiir, müzik ve drama ile ilgilenmiştir. XVI. yüzyılda
          Hollanda’da hemen her kentte en az bir oda bulunmaktadır.

          1413’ten itibaren bu odalar arasında yarışmalar yapılmaya başlanmıştır.
          Ortaya bir soru atılmış, buna cevap olarak çeşitli retorik odaları alegorik
          oyunlar hazırlamış ve bunları oynamışlardır. En iyi olarak nitelendirilip
          seçilenlere  ödüller  verilmiştir.  Bu  oyunlar,  bu  ülkelerde  dinsel  dram
          gelişmediği için başlıca dramatik ifadeyi oluşturmuştur. 1625 yılından
          itibaren profesyonel tiyatronun yaygınlaşmasıyla retorik odaları hızla
          önemini kaybetmiştir.

          İnterlud
          Oyunlar çoğunlukla şarkı ve dans içermektedir. Genellikle kalabalık
          şölen salonlarında oynanmış olduğu için çok az dekor ve oyuncuyla
          oynanmıştır (Görsel 4.12).
                                                                          š   Görsel 4.12: İnterlud Sahnesi
          Turnuva
          Soyluluk ve krallık eğlenceleridir. X. yüzyılda şövalyeleri
          savaşa hazırlamak amacıyla ortaya çıkmıştır (Görsel 4.13).
          Bu turnuvalarda ölümler çok olunca XIII. yüzyılda yeni
          düzenlemeler yapılmıştır. 1300’lerden itibaren turnuvalara
          dramatik ögeler girmiştir. Bu eğlence türünün uluslararası
          yönü de bulunmaktadır.

          Mumming
          Mumming oyunları  1500’lere dek saray eğlencesi olarak
          kabul edilmiştir. Fransızcadaki maske, kılık değiştirme
          kelimelerinden gelir. Mummingler Noel zamanında oy-
          nanmıştır. Bu gösterimlerde çoğunlukla maske oyunlarına
          benzer bir olay örgüsü gerçekleşir.



                                                                š   Görsel 4.13: Bir turnuva oyunundan sahne


          84
                                                       4. ÜNİTE
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91