Page 130 - Konu Özetleri AYT Türk Dili ve Edebiyatı

SERVETİFÜNUN DÖNEMİ TÜRK ROMANI

Mehmet Rauf (1875-1931)
• Halit Ziya Uşaklıgil’den sonra Servetifünun romanının ikinci ismidir.
• Toplumsal konulara yer vermemiş, Servetifünun anlayışına uygun olan karamsar konuları, hüzünlü aşkları,
duygu ve hayalleri işlemiştir.

• Romanlarında, çevre ve kişi betimlemelerinden ziyade psikolojik tahlillere önem vermiştir.
• Türk edebiyatının ilk psikolojik romanı kabul edilen Eylül en şöhretli eseridir.
• Halas adlı romanında Millî Mücadele zamanlarını işlemiştir.

Eserleri:
Roman: Eylül, Ferda-yı Garam, Genç Kız Kalbi, Karanfil ve Yasemin, Define, Böğürtlen, Halas, Kan Damlası,
Son Yıldız

Hüseyin Cahit Yalçın (1875-1957)
• İlk romanlarında Ahmet Mithat Efendi’nin etkisi altındadır.

• Edebiyat ile coğrafya arasında etkileşim olduğunu düşünen sanatçı, iklimin edebiyata yansıdığı görüşündedir.
• Realisttir. Malta’dayken yaptığı bilimsel çevirileri Oğlumun Kütüphanesi adıyla yayımlamıştır.
• Fransız ve İtalyan edebiyatından roman, hikâye çevirileri de yapmıştır.
• Servetifünun edebiyatının önemli temsilcilerinden olan yazar, yeni edebiyatı benimseyenleri dekadanlıkla suçlayan
Ahmet Mithat Efendi’ye karşı bir çeşit savunma olan tenkitlerini Kavgalarım adlı eserinde toplamıştır. Sade ve

samimi bir dil kullanır.
• Fransızcadan çevirdiği Edebiyat ve Hukuk adlı makale Servetifünun Dönemi’nin sonlanmasına sebep olmuştur.

Eserleri:
Roman: Nadide, Hayal İçinde

Hüseyin Rahmi Gürpınar (1864-1944)
• Natüralizm akımının Türk edebiyatındaki en güçlü temsilcisidir. Realist özellikler gösteren romanlarında toplumsal
eleştiri yapmasıyla natüralistlerden ayrılır.
• Ahmet Mithat Efendi’nin halk için roman yazma geleneğini sürdürmüştür.
• Çevre tasvirlerine ve gözleme önem vermiştir.
• Sokağı edebiyata taşıyan yazar olarak tanınır.

• Toplum için sanat ilkesiyle yazdığı romanlarında eğlendirerek öğretmeyi amaç edinmiştir. Romanları töre romanı
niteliğindedir.
• Mizah yeteneğini, eleştiri yaparken ortaya koymuş ve bunu tuhaf tipler üzerinden vermiştir.
• Romanlarındaki kahramanlar çok hırslı, sersem, ego düşkünü, ahmak, cahil ve süs özentisi olan kişilerdir. Bu kahra-

manların ortak özelliği komik olmalarıdır.
• Eski-yeni çatışması, psikolojik rahatsızlıklar, Batı taklitçiliği, hurafeler, aile içi anlaşmazlıklar eserlerinde seçtiği tiplerle
karikatürize edilir.

130 MEBİ KONU ÖZETLERİ TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI - AYT