Page 571 - Türk Dili ve Edebiyatı - 10 | Beceri Temelli
P. 571
Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10 278
7.ÜNİTE> Anı (Hatıra) Kazanım A.4.10: Metinde yazarın bakış açısını belirler.
Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi Alan Becerileri: Okuma Becerisi
Etkinlik İsmi Geçmiş Zaman Olur Ki Hayali Cihan Değer 20 dk.
Amacı Yazar ile anlatıcının aynı kişi olmasının metne etkisini belirleyebilmek. Bireysel
Yönerge Aşağıdaki metinleri okuyunuz ve soruları metinlere göre cevaplayınız.
(Metinler, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)
I. Metin
Çocukluğum, Gençliğim
1884 Kânûn-i evvelinin 2’sinde, Üsküp’de, İshâkıye Mahallesi’nde, büyük vâlidem Âdile Hanım’ın
konağında, bu evin cepheye doğru, sağ tarafındaki arka odada, sabaha karşı doğmuşum. Salı günü
imiş. Üsküb’e o gün nâdir görülür bir kar yağmış. 1886’da, kardeşim Reşad’ın aynı evde doğmuş oldu-
ğunu pek hayâl meyâl olarak hatırlıyorum. Annemin lohusa yatağı, evin cepheye doğru, sonundaki
ön odada idi.
1889’da, yeni yaptırmış olduğumuz evde, mektebe başladım. Mektep, Sultan Murad Câmii’nin mih-
rabı arkasında Yeni Mekteb denilir, beşyüz senelik bir vakıftı.
(…)
Dâvetliler vardı, onlar şerbet içtiler, kuşaklarını ve ceplerini şeker külâhlarıyle doldurdular, o aralık,
zâhir ürkmiyeyim diye, beni bir araba ile, ayrı bir yoldan, Saat Bayırı’ndan mektebe ilettiler. Anne-
min hazırlamış olduğu bir şilteyi, muallim Ganî Efendi’nin hoca makaamı olan, yarım kavis, mih-
râbımsı yerin arkasına koydular. Maarif âlemine girişimin ilk günü budur.
(…)
Yahya Kemal Beyatlı, Çocukluğum, Gençliğim, Siyasi ve Edebî Hatıralarım
II. Metin
13 Ocak
Çoktandır şiir okumadım, okuyamadım, sarmıyor beni. Yeni yazılan şiirleri beğenmiyorum demek
istemiyorum, biliyorum, çok güzel şiirler yazılıyor ama hepsi de bana yabancı geliyor. Bugün şiir
defterimi açayım dedim, en sevdiğim şiirler vardır içinde eskilerden, yenilerden. Okuyamadım. Ne
demek olduklarını anlayamıyorum, ne işe yaradıklarını anlayamıyorum.
(...)
Belki de gönül gençlik istiyor şiiri sevmek için, ben o gençliği yitirmişim. Ama dedim, birdenbire,
Ahmet Haşim’in “Karanfil” şiiri geldi aklıma: “Bir katre alevdir bu karanfil / Yârin dudağından ge-
tirilmiş...” O şiirin güzelliğini bugünkü kadar anladığım olmamıştı. Doğrusunu söyleyeyim, Ahmet
Haşim’in sevdiğim şiirlerinden değildi o. “O Belde”yi, “Parıltı”yı, “Şafakta”yı ondan çok üstün bu-
luyordum. Bugün onun güzelliği birdenbire doğuverdi içime. Nereden geliyor bu? Bir hatırayı mı
uyandırdı bende? Hayır, duygularımla değil, düşüncemle sevdim güzelliğini. Bir güzellik nesnesi...
Nurullah Ataç, Günce
569