Page 202 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 202

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 12            99

             4. ÜNİTE > Roman  Kazanım A.2.8: Metinde anlatıcı ve  bakış açısının işlevini belirler.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi                    Susuyorum Anlatamıyorum                            25 dk.
             Amacı      Metindeki anlatıcı ve bakış açısının anlatıma etkisini tespit edebilme.  Bireysel


               Yönerge  Metni okuyunuz. Aşağıdaki soruları okuduğunuz metin çerçevesinde cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

                                                    İnsan Kurdu

             (...)
             Yemeni
             Kasabanın bütün elektrikleri yanmıştı. Büyük caddedeki dükkânlar, birerli ikişerli kapıyorlardı. Önle-
             rinden amaçsız amaçsız geçti.
             Bir manifaturacıda durdu. Baka kaldı. Vitrinde yemeniler vardı. Kenarları renkli pullarla işlenmişti.
             İçlerinden birinin hele, alımından yanına varılmıyordu. Yol yol allı işlemeliydi. Kenarlarından mavili,
             yeşilli, sarılı pulları salkım saçaktı.
             Durmaksızın dükkâna girdi. Yaşlı manifaturacı:
             “Buyur bakalım.” diye karşıladı. “Nedir istediğin?”
             Manifaturacı kutular indirdi. Birini açtı. İçinden vitrindeki yemeninin ikiz eşi çıktı.
             “Kaç para?”
             “Dört lira” dedi manifaturacı.
             Yemeni ışıl ışıl yanıyordu. Ali manifaturacıya arkasını döndü. Çıkınındaki kâğıt paraların içinden  bir
             beş liralık seçti.
             “Sarıver.”
             Yemeni üzerindeki yol çizgisinden kırmızı bir kâğıda sarıldı.

             Yolda
             Dükkândan elinde yemeni paketi çıkınca ayıldı. Bu yemeni…
             Yola düştü. Yürüye yürüye kasabanın dışına uğradı. Evler seyreldiler.
             Gülizar
             Kapıyı çalıp çalmamakta uzun uzun düşündü. Gülizar çıkarsa kapıya ne demek düşerdi?
             Çeşmenin yanına vardı. Su içti. Soğuk su, taş gibi midesine indi. Yüzünü yıkadı. Yanması az durdu.
             Kapıyı usul çaldı. İçerden ses soluk gelmiyordu. Işık da yoktu.  Yeniden çaldı.  Komşu evlerden  köpe-
             ğin biri ürüdü. Avlu yakasından takunya sesleri geldi. Biri yaklaştı.
             “Kim o?”
             “Aç aç..” dedi.
             Kapı yarım açıldı. Zeynep’ti.
             “Ne istedin?” diye sordu.
             Şaşırdı. Ne istiyordu, ne istemeye gelmişti.
             “Çolak ağaya baktım…”
             “Çolak ağa burada yok..”
             Çat dedi, kapıyı Ali’nin yüzüne örttü.
             Önce neye uğradığını şaşırdı Ali. Üzerine bir ağlamalık çöktü. Elindeki kâğıda sarılı yemeni ile gerisin
             geri döndü.
             (...)
                                                                                      Tarık Dursun K.








                                                                                                   201
   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207