Page 324 - Türk Dili ve Edebiyatı - 9 | Beceri Temelli
P. 324

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                          TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 9        165


             7.ÜNİTE > Biyografi-Otobiyografi  Kazanım: A.4. 8. Metinde millî, manevi ve evrensel değerler ile sosyal, siyasi, tarihî ve mitolojik ögeleri belirler.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi               ANADOLU’NUN RENGİ LÂTİFE TEKİN                          25 dk.
             Amacı      Sanatçıların içinde doğduğu kültürün, millî ve manevi değerlerin, eserlerine yansıyabileceğini belirleyebil-  Bireysel
                        mek. Sanatçıların yerli oldukları oranda dünyaya açılabileceğini fark edebilmek.



             Yönerge  Aşağıda verilen metni okuyunuz. Soruları metni göz önünde bulundurarak cevaplayınız.
                     (Alıntı metnin aslına sadık kalınmıştır.)



                                                   LÂTİFE TEKİN

              Kayseri şehri, Bünyan ilçesinin Karecefenk köyünde doğan Lâtife Tekin, ortaokul ve liseyi Beşiktaş
              Kız Lisesi’nde tamamlamıştır. Bir süre memurluk da yapan Lâtife Tekin, denilebilir ki, kendi hayatının
              ilk dönemlerini “Sevgili Arsız Ölüm”de, simgeli, mizahlı, masalımsı bir hava içinde ele almıştır.
              Neriman Malkoç Öztürkmen’e verdiği bir mülâkatta Lâtife Tekin hayatıyla ilgili bazı bölümleri şöyle
              anlatmaktadır:

              “Annem doğu kentli bir aileden geliyor. Babam ise göçebe-Türkmen boylarından olup sonradan yer-
              leşik yaşama geçmiş bir Anadolu insanı. Annemden doğunun güzelliklerini babamdan da çok duru
              bir Türkçe üslûbu ve dilin kendisini devraldım. Çocukluğumun geçtiği Kayseri’de birbirine yakın ama
              farklı kültürler vardır. Bir zamanlar Avşarlar, Çerkezler, Türkmenler, Rumlar, Ermeniler, Beyaz Rus-
              lar, Almanların birlikte oturdukları köylere sahipti. Ben çocukken buralarda halk oyunlarını izleme
              ve babamın cirit atışlarını seyretme şansına sahip oldum. Halk türküleri söyleyen kadınlarla bir arada
              büyüdüm. Bir şeyler daha var. O da benim Bünyanlı olmam. Halılardaki renk cümbüşü içimdeki
              estetik duyguları zenginleştirdi. Ben halı dokumasını da bilirim. Kur’anıkerim okumasını da. Anneci-
              ğimin içli köftelerini de çok iyi yaparım. İşte beni doğuran, büyüten bu insanlardan bana kalan servet
              bunlar.” (Tercüman, 7 Mayıs 1990)
              Böylece bir Anadolu ve köylü kızı olmakla öğünen Lâtife Tekin’in gerçekten en güçlü ve başkaları-
              na benzemeyen yanını bu köylülükten büyük şehre gelen, sonra İstanbul’un “kondu mahallelerinde”
              değişip kaybolmaya yüz tutan âdet, töre, rivayet, masal ve hayatları iyi bilmesi oluşturuyor. Nitekim
              Lâtife Tekin’in art arda çıkan romanlarında, özellikle devam eden şey, halk kültürünün, folklorun,
              halk sanatının etkileridir. Bunu, hemen her konuşmasında, açıkça ifade etmekten de zevk almaktadır:
              “Beni etkileyenler halk sanatçılarıdır. Türkü söyleyen, masal anlatan kadınlardan yani yazılı kültür-
              den daha çok şifahi kültürden etkilendim. Sevdiğim yazarlar var ama şu anda onları söylemek yerine
              asıl etkilendiğim insanları anmak bana daha cazip geliyor.”

              Lâtife Tekin 1983’te, “Sevgili Arsız Ölüm”ü yayımladığından beri tanınıyor. İlk romanlarında bilhassa
              ilgi çekmiş bulunuyor.
              (…)

              Şimdiye kadar beş romanı yayımlanan Tekin’in eserleri şunlardır: Sevgili Arsız Ölüm (1983), Berci
              Kristin Çöp Masalları (1984), Gece Dersleri (1986), Buzdan Kılıçlar (1989), Aşk İşaretleri (1995), Bir
              Yudum Sevgi adlı senaryosu ise filme alınmıştır. Tekin’in bir de Gümüşlük Akademisi (1997) adlı
              hikâye kitabı vardır.

              (…)

                                            Ahmet Kabaklı, Türk Edebiyatı V, Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları, İstanbul, 2004.









                                                                                                   323
   319   320   321   322   323   324   325   326   327   328   329