Page 14 - DEFTERİM TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10
P. 14

B) İSLAMİ DÖNEM (XI-XIX. YÜZYIL)

                                                                  Geçiş Dönemi


                           İslamiyet’in Kabulünden Önceki Dönem’le İslami Dönem arasında köprü vazifesi gören
                           dönemdir. Bu dönemin başlıca eserleri şunlardır:















                              Kutadgu Bilig             Dîvânü            Dîvân-ı Hikmet       Atebetü’l-Hakâyık
                                                    Lugâti’t-Türk



                                                               1. Halk Edebiyatı




                              a) Anonim Halk                   Sade ve anlaşılır bir dille söylenen, sanatçısı
                                 Edebiyatı                     bilinmeyen eserlerden oluşur.




                              b) Dinî-Tasavvufi
                                 (Tekke) Halk                  İslami düşünce ve tasavvuf anlayışı üzerine
                                 Edebiyatı                     şekillenen dinî içerikli şiirlerden oluşur.





                                                               Âşık adı verilen ve çoğunlukla okuma
                                                               yazma bilmeyen şairler tarafından din
                              c) Âşık Edebiyatı                dışı konularda, saz eşliğinde, ezgili biçimde
                                                               söylenen şiirlerden oluşur.



                                                               2. Divan Edebiyatı


                           Türklerin Arap ve İran (Fars) edebiyatlarından etkilenerek oluşturdukları, kendine
                           özgü kuralları olan, genellikle ortak temaları işleyen ve belli ilkeler çerçevesinde gelişen
                           edebiyattır.


                                  Divan edebiyatının ilk temsilcisi Hoca Dehhâni kabul edilir.
                                  Ölçü olarak aruz vezni kullanılmıştır.
                                  Ağırlıklı olarak beyit nazım birimi kullanılmıştır.
                                  Genellikle bireysel konular işlenmiş ve sanatlı bir üslup tercih edilmiştir.
                                  Şiirlerde mazmun denilen, kalıplaşmış ortak imgelere yer verilmiştir.
                                  Şiirlerin sonunda mahlaslara yer verilmiştir.

    12
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19