Page 8 - Felsefe 11 | 1.Ünite
P. 8

1. ÜNİTE






                               1.2. MÖ 6. YÜZYIL-MS 2. YÜZYIL FELSEFESİNİN

                                                 AYIRICI NİTELİKLERİ




                  MÖ 6-MS 2. yüzyıl felsefesinde farklı felsefi problemler ele alınmıştır. Doğa felsefesi olarak
               adlandırıldığı dönemde ilk neden ve değişim, felsefenin insana yöneldiği dönemde Sokrates ve
               Sofistlerin bilgi ve ahlak; sistematik felsefenin başladığı dönemde ise Platon ve Aristoteles’in varlık,
               bilgi ve değer alanına ait tartışmaları öne çıkar.


               İLK NEDEN VE DEĞİŞİM DÜŞÜNCELERİ
                  Doğanın insan için ihtiyaçları açısından bilinip tanınma gerekliliği felsefeden de önce vardır.
               İnsanların yaşamlarını sürdürmeleri, ihtiyaçlarını karşılamaları, güven içinde yaşamaları doğanın
               tanınmasına yönelik bilgiler oluşturulmasını sağlamıştır. Pratik amacın dışına çıkıp sadece anla-
               mak ve merak gidermek için doğaya yönelmek hem bilim hem de felsefenin önemli bir işlevidir ve
               teorik olana geçişi sağlamıştır.
                  MÖ 6. yüzyıl, felsefenin ortaya çıkışının belirginleştiği dönemdir (Görsel 1.4). İlk dönem filo-
               zoflarının olup biteni doğa ile açıklama girişimleri, onların doğa filozofları olarak adlandırılmasını
               sağlamıştır. Mitolojik açıklamalarla yetinmeyen düşünürler, belirli bir neden-sonuç ilişkisi açıkla-
               ması geliştirmeye çalışmıştır. Dünyanın ve bütün varlıkların ortaya çıkış nedenini sorgulayan düşü-
               nürler, mistik açıklamalardan kopmamakla birlikte arayışlarını doğaya yöneltmiştir.





























                                                                                   Görsel 1.4: Efes


                  Bu dönem felsefesinin ana problemi, varlığın ilk nedeninin ne olduğudur. Varlığın ilk maddesi-
               nin ne olduğu; ilk neden, ilke ve arkhe olarak isimlendirilmiştir. İlk neden, her şeyin ondan çıktığı
               ve her şeyin temelini belirleyendir. Bu problem, bir yandan öz (mahiyet) bir yandan da varlığın
               değişimi tartışmalarına dönüşmüştür. Doğa filozoflarından Thales, Anaksimandros, Anaksimenes,
               Empedokles ve Demokritos varlığın özü tartışmalarında ilk neden anlayışıyla öne çıkmıştır. Varlığın
               değişimi  tartışmalarında  ise  felsefe  tarihinin  ilk  karşıt  fikirlerinin  sahipleri  olan  Herakleitos  ve
               Parmenides ve Yunan filozoflarının dışında etkili bir filozof olan Lao Tse’nin görüşleri önemlidir. Bu
               dönemi daha iyi anlamak için ismi geçen filozofların görüşlerini kısaca açıklamak gerekmektedir.








        18
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13