Page 2 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 | 9.Ünite

9. Ünite

OKUMA ÇALIŞMALARI

Hazırlık

1. İnsanlarla yüz yüze görüşmek neden önemlidir?

2. Aşağıdaki metinler sanatçıların kendilerini anlattıkları soru cevap şeklinde düzenlenmiş yazılardan
alınmıştır. Bu özelliğin metinlerin inandırıcılığını etkileyip etkilemediğini tartışınız.

NUR BABA MÜELLİFİNİN HAYATINI DİNLEYİNİZ
Muhterem edibimize sordum:

— Yazıyı nasıl yazarsınız?
Yakup Kadri Bey, ikinci bir suale hacet görmeden anlattı:

— Çok güç yazarım. Yazı yazmak benim için hakiki ızdıraptır. En baştan savma bir makaleyi bile
son derece zahmetle yazarım. Bir makaleyi iki saatten evvel bitirdiğim vâki değildir. Fakat bazı yazıcı-
lara isnat edildiği gibi, kalem ve kâğıtta, yazı yazılacak yerde hiçbir hususiyet aramam. Nerede olursa
olsun, herhangi kâğıda, her şekilde kalemle yazarım. Yalnız bildiğim bir şey varsa, nerede olsa aynı
güçlükle yazdığımdır.
— En fazla beğendiğiniz yazılar?

Tatlı bir hatıraya avdet eder gibi, gözlerini odanın bir köşesine dikerek devam etti:
— Size belki garip gelir. Fakat edebî bir kıymet vermediğim hâl de en beğendiğim yazılar, İkdam’da
millî mücadele esnasında yaz dığım gündelik yazılardır. Bunlar, vatanın müdafaasına taalluk et mek iti-
bariyle bence bilhassa kıymetlidirler. O zaman, hatırlıyorum, her makalemin intişarı akabinde birçok
münevver gençler, orduya mensup zabitler matbaaya kadar gelip beni tebrik ederlerdi. İddia ederim
ki bu yazılar, halk üzerinde, halkın maneviyatı üzerinde kuvvetli tesirler yapmıştır.

ERCÜMENT EKREM BEY’İN HAYATINDAN BAZI SAFHALAR

— Üzerinizde en fazla tesir yapanlar, kimler olmuştur?
— Bizim edebiyatın ve Fransız edebiyatının tesirleri, hemen aynıdır. Bizim eskilerden en çok oku-
duğum Evliyâ Çelebî, Naîmâ, şairlerden Nedim, Surûrî, Nefî, Vâsıf ve Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî...
Yenilerden: Kemal, Hamit ve bilhassa babam, Cenap, Samipaşazade Sezai, Hüseyin Rahmi ve Reşat
Nuri...
Yeni nesil şairleri içinde beni en fazla mütehassis eden Faruk Nafiz’dir.

— Süleyman Nazif’i unuttunuz?
Ercüment Ekrem Bey, bu sualimi, bir an bile cevapsız bırakmadı:

— Süleyman Nazif’i, bir iksir gibi en sona sakladım dedi.
(...)

— Hayatta kimleri sevdiniz?
— Yalnız ve sadece çocukları.. En büyük zaafım onlaradır. Küçük bir çocukla, saatlerce hasbihâl
ederdim. Onların temiz ve riyasız ruhları benim için tesellidir. Şu koca apartmanda ne kadar çocuk
varsa, hepsi benim en büyük dostlarımdır. Bazıları, bana misafir gelirler. Ben de onların hâtırı için,
yazımı yarıda bırakır, tatlı tatlı konuşurum.

Muharrem Dayanç, “Yeni Kitap” Dergisinde On Yazar-On Mülakat

250