Page 27 - Türk Dili ve Edebiyatı 9 | 6.Ünite

Tiyatro

MARPHURIUS. — Bana öyle geliyor ki siz buradasınız ve sanıyorum ki sizinle konuşmaktayım; fakat
bunun gerçekliği, belli değil.
SGANARELLE. — Haydi canım, alay ediyorsunuz. İşte siz, işte ben meydandayız. Artık bunun “bana
öyle geliyor ki”si yok. Rica ederim bu incelikleri bırakalım da benim işimden bahsedelim. Size evlen-
mek istediğimi söylemeye geldim.
MARPHURIUS. — Bilemem.

SGANARELLE. — İşte söylüyorum size.
MARPHURIUS. — Mümkündür.

SGANARELLE. — Almak istediğim kız çok genç ve çok güzel.
MARPHURIUS. — Olabilir.
SGANARELLE. — Onu alırsam iyi mi etmiş olurum, fena mı?

MARPHURIUS. — Ya biri, ya öteki.
SGANARELLE. — Anlaşıldı, bu da başka telden çalıyor. (Marphurius’a). Bahsettiğim kızı almam iyi
olur mu diye soruyorum.
MARPHURIUS. — Tesadüfe bağlı.

SGANARELLE. — Fena mı yapmış olurum?
MARPHURIUS. — Talih işi.
SGANARELLE. — Allah aşkına bana doğru bir cevap verin.

MARPHURIUS. — Niyetim öyle.
SGANARELLE. — Bu kıza büyük bir düşkünlüğüm var.

MARPHURIUS. — Olabilir.
SGANARELLE. — Babası onu bana vermeye razı.
MARPHURIUS. — İhtimali vardır.

SGANARELLE. — Fakat onu alırsam (...) korkuyorum.
MARPHURIUS. — Olağan iştir.

SGANARELLE. — Siz ne dersiniz?
MARPHURIUS. — Her şey mümkündür.
SGANARELLE. — Fakat siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?

MARPHURIUS. — Bilmem.
SGANARELLE. — Ne yapayım dersiniz?

MARPHURIUS. — Ne isterseniz.
SGANARELLE. — Kızıyorum ama!
MARPHURIUS. — Bana ne!

SGANARELLE. — (...)
MARPHURIUS. — Ne olacaksa olur.
SGANARELLE. (kendi kendine) — Karın ağrısı! Ben şimdi dillendiririm seni (...)! (Marphurius’u baston-
la döğmeye başlar.)

197