Page 112 - MÜZE EĞİTİMİ (seçmeli 9,10,11 ve 12. sınıflar)

MÜZE EĞİTİMİ MÜZECİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİM SÜRECİ

Fransa’da görülen daha sonra Almanya'da ve İtalya’da yaygınlaşan stüdyolar;
koleksiyonun veya bir parçasının korunduğu, mimarî değeri olan, sahibinin
kültür anlayışına göre düzenlenmiş; herkesten uzak, düşünmeye ve çalışma-
lara adanmış özel mekânlardır.

Stüdyoların ardından yeni sergileme modelleriyle modern müzeciliğe biraz
daha yaklaşan galeriler ortaya çıkmıştır. Ziyaretçilere daha rahat dolaşım ola-
nağı sunmak ve aynı zamanda denetimi kolaylaştırmak üzere tasarlanan bu
galeri modelinde, nesne ve eserlerin düzenlenmesinde ışığın etkisi dikkate
alınarak özel bir yerleştirme planı uygulanmıştır. Bu yöntem ilk kez XVI. yüz-
yılda, Floransa’da Galleria Degli Uffizi’de (Galeriya Degli Ufizi) (Görsel 3.13)
uygulanmış daha sonra tüm Avrupa’da yaygınlaşmıştır. Aynı dönemde Avru-
pa’da; bitki türleri, mineraller ve hayvanlar üzerinde, tıp ve eczacılık konula-
rında özel çalışma eğilimini ortaya koyan laboratuvar, dershane ve kütüphane
işlevlerini aynı anda gören doğa tarihi ve sanat koleksiyonlarından oluşan pek
çok kabine oluşturulmuştur.

Görsel 3.13: Uffizi Galerisi, İtalya

XVI. yüzyılda eğitim alanında anatomi, eczacılık, tıp, botanik ve zooloji ile
ilişkili koleksiyonlar ortaya çıkmıştır. Kişisel ilgiye göre çeşitlenen araştırma
koleksiyonlarının bugünkü anlamda oluşumu da yine aynı yüzyılda gerçek-
leşmiştir. İlk kez XV. ve XVI. yüzyıllarda Fransa’da görülmeye başlanan kabi-
neler, daha sonra diğer Avrupa ülkelerinde de yaygınlık kazanmıştır. Böylece
bir yandan koleksiyonlar çeşitlenirken bir yandan da mekânlar ve bunların
işlevleri farklılaşmış, modern müzelerin öncüleri ortaya çıkmıştır. Stüdyolar,
merak kabineleri, doğa tarihi kabineleri ve galeri gibi mekânların tümü, mü-
zenin tarihî aşamalarını oluşturan basamaklardır.

110